Έντονος προβληματισμός κυριαρχεί τον τελευταίο καιρό στον κόσμο των  εκπαιδευτικών για την νέων σε ηλικία πτυχιούχων με ποσοστό 30% αλλά ίσως και 50% επί των επικείμενων μελλοντικών . Θεωρούμε και μόνο την ιδέα και σκέψη αυτή ως ανήθικη και ανοίκεια συμπεριφορά απέναντι σε χιλιάδες ωρομισθίων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών που εργάστηκαν σε όλη την επικράτεια επί πολλά χρόνια με ανυπέρβλητες οικογενειακές και οικονομικές δυσκολίες και κατοχύρωσαν τη δημόσια προϋπηρεσία τους σύμφωνα με τους νόμους και τις κείμενες διατάξεις.

(Π.Ε.Α.Δ.)

Ως Π.Ε.Α.Δ. θεωρούμε το δικαίωμα στην εργασία αναφαίρετο. Ασφαλώς και οι νεότεροι συνάδελφοι και δικαιούνται και πρέπει να έχουν πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση. Ωστόσο, δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε την ανησυχία μας γιατί πριν ακόμη δοθεί μια λύση στην ιδιότυπη εργασιακή «ομηρία» χιλιάδων συναδέλφων που χρόνια τώρα αναπληρώνουν τους εαυτούς τους, ανοίγει μια συζήτηση περί «ισοτιμίας» ανάμεσα σε παλιούς και νέους. Οι προτάσεις και σκέψεις αυτές του Υπουργού Παιδείας είναι αυτές που θα επιτείνουν τις έντονες διεργασίες ενός ιδιότυπου εσωτερικού κοινωνικού αυτοματισμού που θα αγγίξει ίσως τα όρια κοινωνικού κανιβαλισμού λόγω της πολύχρονης αναστολής μόνιμων διορισμών.

Στην παρούσα συγκυρία, στην ελληνική εκπαίδευση, αυτό που πρέπει να μας απασχολήσει κατά προτεραιότητα είναι το είδος παιδαγωγικής σχέσης δασκάλου-μαθητή που θέλουμε να ασκείται στο ελληνικό σχολείο: θέλουμε αυτή να ασκείται  από έμπειρους διδακτικά και παιδαγωγικά καταρτισμένους με ασφαλή σχέση εργασίας και με διαμορφωμένη επαγγελματική ταυτότητα εκπαιδευτικούς; Και δεν το λέμε αυτό κινούμενοι από συντεχνιακή –ποταπή λογική και συμφέρον αλλά με καθαρώς παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά κριτήρια. Και απαντούμε σε όλους αυτούς που ευφυολογούν μιλώντας για συντεχνιακά αιτήματα: η διδασκαλία είναι και εργασία. Είναι βιβλιογραφικά τεκμηριωμένο ότι  εκπαιδευτικοί  διαμορφώνονται από την εργασία που κάνουν και τη διαμορφώνουν, με τις παιδαγωγικές και διδακτικές παρεμβάσεις τους που επί τόσα χρόνια έχουν προσφέρει στα σχολεία της χώρας

Σε αυτή τη μάχη, σε πείσμα των άθλιων πρακτικών υποδαύλισης διάφορων μορφών κοινωνικού αυτοματισμού, είναι κομβικής σημασίας υπόθεση η υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου ,ο δωρεάν χαρακτήρας της

εκπαίδευσης και ο παραπέρα εκδημοκρατισμός της.

Ζητούμε από το Υπουργείο να λάβει σοβαρά υπόψιν του τα ώριμα και δίκαια αιτήματα των συναδέλφων και να αποδείξει ότι η  Αριστερά είναι μια μεγάλη παρακαταθήκη Σκέψης, Ανθρωπιάς και Διαρκούς Ευαισθησίας.

Ζητούμε τη πρόβλεψη για μια ουσιαστική μεταβατική περίοδο, μέσα στην οποία θα διευθετηθεί με δίκαιο τρόπο η εκκρεμότητα των υπηρετούντων αναπληρωτών. Θεωρούμε ότι η πρόσληψη μας στην εκπαίδευση δεν θα αποτελέσει μια νέα πρόσληψη αλλά δίκαιη  αποκατάσταση των εργασιακών μας σχέσεων.