Αντισυνταγματική η κατάργηση του μαθήματος των κι η μετατροπή του σε μάθημα θρησκειολογίας, εξηγεί ο μητροπολίτης Σύρου Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου κ. Δωρόθεος.

Του Γιώργου Θεοχάρη

Σεβασμιώτατε, καταρχήν σας καλωσορίζουμε στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. Η Εκκλησία σήμερα είναι αντιμέτωπη με μία σειρά ζητημάτων όπως με το μάθημα των θρησκευτικών . Τι βλέπετε να γίνετε; δεδομένου και της άρνησης γονέων να διδαχτούν τα παιδιά τους το υπάρχον βιβλίο που έχει μετατραπεί σε μάθημα θρησκειολογίας.
Επίσης με το θέμα της προσευχής στα σχολεία που πλέον είναι προαιρετική, ουσιαστικά αφαιρέθηκε καθώς στη τελευταία εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας που εστάλη σε όλες τις διευθύνσεις εκπαίδευσης δεν υπάρχει!

Αφού σας ευχαριστήσω για τη φιλοξενία των απόψεών μου στο έγκριτο «ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ», να σημειώσω εξ αρχής ότι η κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών στα Σχολεία και η αντικατάστασή του με το μάθημα της Θρησκειολογίας, αντιβαίνει στο άρθρο 16 του Συντάγματος, που ορίζει ότι “η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες”.

Παράλληλα, ο συντακτικός νομοθέτης κατοχυρώνει με το άρθρο 13 του Συντάγματος το ατομικό δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας. Εκ τούτου συνάγεται ότι οι μαθηταί που είναι άθεοι, ετερόδοξοι ή ετερόθρησκοι έχουν το δικαίωμα να απέχουν αζημίως από την διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών και τις άλλες θρησκευτικού περιεχομένου εκδηλώσεις του σχολείου.
Η δε νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, θεμελιώνεται στο πραγματικό γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα του Ελληνικού Λαού ανήκει στην Ορθόδοξον Χριστιανική Εκκλησία και συνεπώς οι γονείς τόσο κατ εφαρμογή του άρθρου 13 του Συντάγματος όσο και κατ εφαρμογή του 1ου Πρωτοκόλλου της Συμβάσεως της Ρώμης έχουν το δικαίωμα να ανατρέφουν τα τέκνα τους συμφώνως με τις αρχές της ιδικής τους θρησκείας.

Κατά συνέπεια, οι γονείς ασκούν Συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους, για το οποίο κανείς δεν μπορεί να τους μεμφθεί…
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η Πολιτεία με τη νομοθετική ρύθμιση με το Ν2413/1996 έχει δώσει ήδη λύσεις για την εκπαίδευση των συγκεκριμένων ομάδων πληθυσμού μιας κοινωνίας, οι οποίες διαφοροποιούνται από άλλες ομάδες ένεκα θρησκευτικών, εθνικών και πολιτιστικών λόγων.
Θα συμφωνήσουμε, βεβαίως, ότι το μάθημα των Θρησκευτικών έτσι όπως διδάσκεται στα Σχολεία,ενίοτε χωρίς τον ουσιαστικό χαρακτήρα της Κατηχήσεως, δεν έκανε κανένα νέο καλύτερο ή περισσότερο Ορθόδοξο Χριστιανό…Άλλωστε, η Κατήχηση είναι έργο της Εκκλησίας.
Οι παραπάνω παραδοχές, όμως, δεν αναιρούν την αναγκαιότητα και τη σημασία του μαθήματος των Θρησκευτικών στα Σχολεία.