Η 52χρονη μητέρα και γιαγιά που αρίστευσε με 19.784 μόρια χωρίς φροντιστήριο !!

Η 52χρονη μητέρα και γιαγιά από τα Χανία Ελένη Μανετάκη έκανε το όνειρό της πραγματικότητα έπιασε 19.784 μόρια χωρίς φροντιστήριο!…

Πρωινή δουλειά, υποχρεώσεις του σπιτιού, μία μικρή εγγονή και… σχολείο! Η κυρία Μανετάκη διηγείται την δύσκολη καθημερινότητά της τους τελευταίους μήνες: «Δούλευα σε ένα φούρνο, σηκωνόμουν 5 η ώρα το πρωί, 5.30 φούρνιζα τυρόπιτες, σφολιατοειδή και πουλούσα ψωμί, το μεσημέρι ασχολιόμουν με τις δουλειές του σπιτιού ενώ το απόγευμα πήγαινα στο σχολείο και γυρνούσα 11.30 το βράδυ. Διάβαζα λίγο το μεσημέρι και περισσότερη ώρα αφιέρωνα τα Σαββατοκύριακα, ενώ έκανα πολλές επαναλήψεις τα Χριστούγεννα, το Πάσχα ή σε αργίες».
«Δούλευα σε ένα φούρνο, σηκωνόμουν 5 η ώρα το πρωί, 5.30 φούρνιζα τυρόπιτες, σφολιατοειδή και πουλούσα ψωμί, το μεσημέρι ασχολιόμουν με τις δουλειές του σπιτιού ενώ το απόγευμα πήγαινα στο σχολείο και γυρνούσα 11.30 το βράδυ»
«Δεν σας κρύβω ότι ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ, όπως και όλοι οι υποψήφιοι, γιατί είναι δύσκολη η διαδικασία. Κατάλαβα καταρχήν τι περνούσαν τα παιδιά μου και κατάλαβα ότι το σύστημα αυτό είναι απάνθρωπο, είναι σαν να πηγαίνουν τα παιδιά στη σφαγή.
Δεν κρίνονται οι γνώσεις τους, κρίνονται οι αντοχές τους. Υπήρχαν και κάποιες φορές που απογοητεύτηκα και ήθελα να σταματήσω, οι καθηγητές όμως ήταν πάντα δίπλα μου. Είναι πραγματικά όλοι τους υπέροχοι άνθρωποι και με τη βοήθειά τους αλλά και το δικό μου πείσμα κατάφερα τελικά και έδωσα Πανελλήνιες με το σημερινό αποτέλεσμα», λέει η ίδια.
Οι πολύ καλές της επιδόσεις στα μαθήματα εξαργυρώθηκαν και με το γεγονός ότι έγινε σημαιοφόρος: «Στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου ήμουν σημαιοφόρος με προτροπή της λυκειάρχισσας κας Σαρρή και ένιωσα πραγματικά πολύ μεγάλη τιμή.
Το Εσπερινό Λύκειο, δίνει μία πραγματικά μεγάλη ευκαιρία σε όλους να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους, με ανθρώπους που είναι συνέχεια δίπλα στους μαθητές, υποστηρικτικοί, καθηγητές που πραγματικά δουλεύουν με όρεξη και μεράκι.
Σε όσους σταμάτησαν το σχολείο λόγω των διάφορων δυσκολιών της ζωής και έχουν καημό να το τελειώσουν, αυτό που έχω να πω είναι να μη σταματάει κανείς να κυνηγάει τα όνειρά του.
Δεν ξέρει πόσο απλό είναι αυτό που του φαίνεται βουνό μόλις κάνει το πρώτο βήμα. Στα μάτια μου φάνταζε αδύνατο, αλλά τελικά αποδείχθηκε πως το πιο δύσκολο ήταν να το πάρω απόφαση και να περάσω την αυλή του σχολείου. Από κει και μετά όλα κύλησαν μόνα τους.
Ό,τι όνειρο έχει λοιπόν ο καθένας για τη ζωή του που δεν το έχει πραγματοποιήσει, απλά να το προσπαθήσει. Θα είναι πολύ κοντά στην επιτυχία».
Κλείνοντας, η 52χρονη Χανιώτισσα συμπληρώνει: «Αυτή την προσπάθειά μου την αφιερώνω στη μνήμη του πατέρα μου, που τον έχασα πολύ μικρή κι από κει αντιστράφηκαν όλα στη ζωή μου, παντρεύτηκα, έζησα τη ζωή μέχρι τώρα όπως ήρθε και τώρα πια γυρνάω στο σημείο που είχα σταματήσει με το θάνατο του πατέρα μου».
zarpa.gr