Ο έφηβος δεν απορρίπτει την οικογένεια. Πολλοί γονείς περιμένουν με ανυπομονησία τις καλοκαιρινές διακοπές, καθώς είναι η ευκαιρία τους να «χαρούν» λίγο παραπάνω το σύντροφο και τα παιδιά τους. Έτσι, η ανάγκη του εφήβου έρχεται ξεκάθαρα σε κόντρα με τη δική τους ανάγκη και εναντιώνονται απολύτως με την ιδέα ξεχωριστών διακοπών. Αυτό που πρέπει να έχουν στο μυαλό τους είναι ότι η οικογένεια δεν πρόκειται να διαλυθεί αν το παιδί πάει για λίγες μέρες αλλού διακοπές. Ίσα-ίσα, το παιδί θα αισθανθεί πιο κοντά στους γονείς του, καθώς εκείνοι θα το δείξουν εμπιστοσύνη και θα σεβαστούν την επιθυμία του.
Προσοχή στην υπερπροστασία. Ζούμε σίγουρα σε έναν κόσμο με κινδύνους, όμως είναι απίθανο να καταφέρουμε να προστατέψουμε το παιδί από τα πάντα. Εκείνο που μπορούμε όμως να κάνουμε είναι να μάθουμε στον/στην έφηβο/η όλα όσα πρέπει να ξέρει για την αυτοπροστασία και να του/της έχουμε δώσει ευκαιρίες να εφαρμόσει όσα έχουμε πει. Σίγουρα ένα παιδί που δεν πάει μόνο του ούτε στο φροντιστήριο, είναι δύσκολο να το εμπιστευτούμε σε διακοπές μόνο του. Για το λόγο αυτό, πρέπει με τη διακριτική μας παρατήρηση, να βάζουμε τα παιδιά από πιο μικρά στη διαδικασία της αυτοδιαχείρισης και την ανεξαρτητοποίησης.
Εφηβεία δε σημαίνει απαραίτητα εμπιστοσύνη! Από την άλλη, επειδή το παιδί έχει γίνει 16-17 ετών, δε σημαίνει αυτόματα ότι μπορούμε να το εμπιστευτούμε και αυτό το γνωρίζει και το ίδιο. Για να επιτρέψουμε στο παιδί να πάει διακοπές μόνο του, θα πρέπει να μας έχει αποδείξει σε αρκετές περιπτώσεις ότι είναι υπεύθυνο και μπορεί να προστατεύει τον εαυτό του. Αν αυτό δε συμβαίνει, του εξηγούμε τους λόγους για τους οποίους πρέπει να αρνηθούμε αλλά και τι πρέπει να κάνει για να μπορέσουμε να το επιτρέψουμε σε μια άλλη περίσταση. Για την τελική απόφαση, πρέπει να ζυγίσουμε τα υπέρ και τα κατά, όχι τόσο για την οικογενειακή ηρεμία αλλά περισσότερο για νε εξασφαλίσουμε ότι το παιδί θα βιώσει μια θετική και ευχάριστη εμπειρία.
