Χρησιμοποιώντας τις καταγραφές για την δημιουργία ενός τεχνητού ουρανού στο εργαστήριο, διαπίστωσαν ότι μετά από μερικές ημέρες τα τρωκτικά εμφάνιζαν αυξημένη θερμοκρασία σώματος (λόγω εγρήγορσης) λίγο μετά το σούρουπο, όταν το χρώμα του «ουρανού» γινόταν πιο σκοτεινό μπλε –κάτι αναμενόμενο για νυκτόβια. Όταν όμως έκαναν να αλλάζει μόνο η ένταση του φωτός και όχι το χρώμα του, τα ποντίκια έγιναν πιο δραστήρια πριν το σούρουπο, δείχνοντας πως το εσωτερικό τους ρολόι δεν ήταν εναρμονισμένο με τις εναλλαγές ημέρας και νύκτας.
Σε συνδυασμό με προηγούμενα ευρήματα από την καταγραφή ηλεκτρικής εγκεφαλικής δραστηριότητας στα πειραματόζωα κατά την έκθεσή τους σε διαφορετικές αποχρώσεις φωτός, όπου πολλά κύτταρα του εγκεφάλου φάνηκαν πιο ευαίσθητα στις αλλαγές απ’ ότι στην ένταση της φωτεινότητας, οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι τα θηλαστικά έχουν έναν χαρακτηριστικό μηχανισμό αισθητηριακής αντίληψης της ώρας. Συνεπώς το ίδιο ισχύει… και για μας.