Φάρμακα αντιμολυσματικά από αίμα αλιγάτορα

Αμερικανοί ερευνητές μελετούν την δυνατότητα ανάπτυξης προηγμένων αντιμολυσματικών φαρμάκων που θα προστατεύουν τραυματισμένους στρατιώτες στο πεδίο της μάχης από επικίνδυνα μικρόβια. Το πιο επικίνδυνο όμως είναι η πηγή της έρευνάς τους: οι αλιγάτορες.

Και να τους το ζητήσουν χάριν της επιστήμης, οι αλιγάτορες θα προβάλλουν αντίσταση! Ωστόσο οι επιστήμονες επιμένουν πως το αίμα αλιγάτορα είναι μια πολλά υποσχόμενη βάση για αυτό που αναζητούν. Ο λόγος είναι ότι παρόλο που ζουν σε ένα περιβάλλον φορτωμένο βακτήρια και τρέφονται με καλοσιτεμένα νεκρά ζώα, οι τρομεροί αυτοί άρχοντες των ελών σπανίως αρρωσταίνουν. Οι ερευνητές υποπτεύονται ότι πίσω από την ενισχυμένη «ανοσία» που εμφανίζουν οι αλιγάτορες κρύβονται τα αντιμικροβιακά πεπτίδια, μικρές πρωτεΐνες που αποτελούν μέρος της έμφυτης ανοσίας όλων των ανωτέρων οργανισμών.

Από τα αρχαιότερα ζώα στην Γη, οι αλιγάτορες τα τελευταία 37 εκατομμύρια χρόνια εξέλιξαν όπως λένε οι ειδικοί μια «ανυπέρβλητη άμυνα κατά των βακτηριακών λοιμώξεων». Χρησιμοποιώντας ειδικά προσαρμοσμένα στην περίπτωση νανοσωματίδια, η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Μέϊσον συνέλλεξε πεπτίδια από το μίγμα πρωτεϊνών και πεπτιδίων στο πλάσμα αίματος των συγκεκριμένων σαυροειδών, ανακαλύπτοντας ότι τα ασυνήθιστα ισχυρά πεπτίδια που εντοπίσθηκαν στην ουσία αποτελούν θραύσματα μεγαλυτέρων «γονικών» πρωτεϊνών. Επόμενο βήμα της χρηματοδοτούμενης από την Αμυντική Υπηρεσία Μείωσης Απειλών έρευνας είναι η σύγκριση των ευρημάτων με δείγματα από αίμα Σιαμαίων κροκοδείλων, κροκοδείλων του Νείλου και γαβιάλη, ενός ενδημικού είδους της Ινδικής Χερσονήσου.