Εἶναι φανερὸ ὅτι τὰ τελευταῖα χρόνια παρατηρεῖται στὴν Πατρίδα μας ἕνα ἀντιχριστιανικὸ καὶ ἀντιεκκλησιαστικὸ ρεῦμα. Ψηφίζονται ἀντορθόδοξοι νόμοι ποὺ ἀντιβαίνουν κατὰ τρόπο κραυγαλέο πρὸς τὴν πίστη τῆς Ἐκκλησίας μας, τὰ χριστιανικὰ ἤθη τοῦ λαοῦ μας καὶ τὴν ἱστορία τοῦ Γένους μας. Παράλληλα Ἐπίσκοποι ἐκδιώκονται ἀπὸ τὰ σχολεῖα μὲ ἕνα ἁπλὸ τηλεφώνημα ὑπαλλήλου τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, τὸ ὁποῖο ἔχει ἐπιδοθεῖ μὲ αὐξανόμενο ζῆλο στὴν ὑποβάθμιση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν,
ἀφαιρώντας ἔτσι ἀπὸ τὰ παιδιά μας τὸ δικαίωμα νὰ διδαχθοῦν τὴν πίστη τῶν πατέρων τους. Μιὰ πίστη, χάρη στὴν ὁποία τὸ ἔθνος μας μεγαλούργησε, δημιούργησε πολιτισμό, ἔγραψε ἱστορία, ἀφοῦ αὐτὴ τοῦ εἶχε ἤδη ἐμπνεύσει τὸ ἡρωικὸ φρόνημα, χάρη στὸ ὁποῖο ἀποτίναξε βάρβαρο ζυγὸ 500 ἐτῶν.
Ἂς μάθουν ὅμως οἱ ἐπίδοξοι σύγχρονοι πολέμιοι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ὅτι «δέρουν εἰς ἀέρα» (Α΄ Κορ. θ΄ 26), ὅσους ἀντιεκκλησιαστικοὺς νόμους καὶ ἂν νομοθετήσουν. Διότι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ «πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσι» (Ματθ. ις΄ [16] 18)· οὔτε ὁ θάνατος οὔτε οἱ ὀργανωμένες δυνάμεις τοῦ κακοῦ θὰ μπορέσουν νὰ ὑπερισχύσουν καὶ νὰ νικήσουν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία εἶναι αἰώνια καὶ ἀθάνατη.
Ἂς ρίξουν μιὰ ματιὰ στὴν ἱστορία οἱ σημερινοὶ πολέμιοι τῆς Ἐκκλησίας καὶ θὰ μάθουν ὅτι «κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέπεσον» στὸ οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας «καὶ οὐκ ἔπεσε», διότι ἔχει θεμέλιο τὸν Χριστό (Ματθ. ζ΄ 25).
Βροχή, καταιγίδα φοβερή, ἦταν ὁ φθόνος τῶν Ἰουδαίων, τῶν σταυρωτῶν τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι μὲ συκοφαντίες, διωγμοὺς καὶ πολέμους ἐναντιώθηκαν στὸ κήρυγμα τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τῶν πρώτων Χριστιανῶν. Ἡ πίστη ὅμως ἁπλωνόταν μέχρις ὅτου ἦλθαν οἱ Ρωμαῖοι καὶ καταστρέφοντας τὴν Ἱερουσαλὴμ ἔπαυσε ἡ καταιγίδα.
Ποταμοὶ ἦσαν βασιλικοί, μεγάλοι, ὁρμητικοί, στοὺς ὁποίους δὲν ἔτρεχαν νερὰ ἀλλὰ αἵματα Χριστιανῶν Μαρτύρων, τὰ ὁποῖα θὰ μποροῦσαν νὰ σχηματίσουν μιά ἄλλη Ἐρυθρὰ Θάλασσα. Ἀλλὰ οἱ τύραννοι ἔπεσαν, χάθηκαν, «ἀπώλετο τὸ μνημόσυνον αὐτῶν μετ’ ἤχου» (Ψαλ. θ΄ 7).
Ἔπνευσαν καὶ οἱ ἄνεμοι τῶν αἱρέσεων, αἱρετικοὶ πολέμιοι τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀντίθετοι πολλὲς φορὲς καὶ μεταξύ τους στὴν αἵρεση, ἄπειροι στὸν ἀριθμό, ἀπὸ τοὺς Γνωστικοὺς ὣς τοὺς σημερινοὺς Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες, ἀλλὰ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ζεῖ καὶ καταισχύνει τοὺς ἐχθρούς της.
Τίποτε δὲν ἔχει νὰ φοβηθεῖ ἡ Ὀρθοδοξία, διότι τὴν ἔχει στερεώσει ἡ δεξιὰ τοῦ Ὑψίστου. «Δεξιὰ Κυρίου ἐποίησε δύναμιν» (Ψαλ. ριζ΄ [117] 16). Ἂς φοβοῦνται ὅσοι τὴν πολεμοῦν. Τὸ τέλος τους θὰ εἶναι ὅχι ἁπλῶς ἄδοξο, ἀλλὰ καὶ τραγικό· ἔστω καὶ ἂν σήμερα ψηφίζουν ἀντιεκκλησιαστικοὺς νόμους καὶ διώκουν ἱερεῖς καὶ Ἀρχιερεῖς.
Ο ΣΩΤΗΡ