Κίνηση Πανεπιστημιακής Αναβάθμισης: Η  φύλαξη του προσωπικού και των χώρων των , και η ομαλή ακαδημαϊκή λειτουργία δεν διασφαλίζονται με τη σύσταση ειδικού τμήματος της.

Η ανακοίνωση:

Μετά τον πρόσφατο προπηλακισμό του πρύτανη στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών από κουκουλοφόρους εισβολείς, η κυβέρνηση εξήγγειλε δια στόματος του πρωθυπουργού και (αν)αρμοδίων υπουργών, και με διαρροές στον τύπο, σχέδιο με τρεις άξονες παρέμβασης: την ίδρυση τμήματος της ΕΛ.ΑΣ. για την προστασία των πανεπιστημίων, την ενίσχυση της φύλαξης των ιδρυμάτων με μέτρα ελέγχου και περιορισμού της πρόσβασης και με έργα ύψους 30 εκ. ευρώ, και την αυστηροποίηση της ποινικής νομοθεσίας και των πειθαρχικών διατάξεων.

H ΚΙΠΑΝ ως ακαδημαϊκή και ακηδεμόνευτη κίνηση μπορεί να λέει τα πράγματα με το όνομά τους, και για το πρόβλημα της φύλαξης των πανεπιστημίων και για τις κυβερνητικές εξαγγελίες υποστηρίζει τα εξής:

1.Η απλή μεταφορά καλών πρακτικών που εφαρμόζονται σε πανεπιστήμια του εξωτερικού δεν αρκεί, καθώς στα ελληνικά ιδρύματα, σε αντίθεση με εκείνα του εξωτερικού, εκτός από την κοινή παραβατικότητα, εκδηλώνεται μια παγκόσμια πρωτοτυπία:

Σε συγκεκριμένους χώρους και κτίρια καταγράφονται περιστατικά και έκνομες καταστάσεις με  «ιδεολογικό» ή πολιτικό ή οικονομικό υπόβαθρο, ορισμένες φορές σε διαπλοκή με το κοινό έγκλημα, που παρακωλύουν την εύρυθμη λειτουργία των πανεπιστημίων, και δημιουργούν συνθήκες υποβάθμισης, ανασφάλειας και διάλυσης. Δεν αποδεχόμαστε να είναι αυτό το δημόσιο πανεπιστήμιο που στεγάζει τις φιλοδοξίες των νέων μας και τα όνειρά τους για ένα καλύτερο αύριο.

2.Η  φύλαξη του προσωπικού και των χώρων των πανεπιστημίων, και η ομαλή ακαδημαϊκή λειτουργία δεν διασφαλίζονται με τη σύσταση ειδικού τμήματος της ΕΛ.ΑΣ., που μάλιστα θα εδρεύει στο πανεπιστήμιο. Η πρωτοφανής αυτή επιλογή της κυβέρνησης δεν πρόκειται για καλή πρακτική που εφαρμόζεται στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Άλλωστε η δημόσια δύναμη μπορεί πλέον εκ του νόμου να παρεμβαίνει στο πανεπιστήμιο, το ίδιο όπως και όσο σε όλη την επικράτεια, για την τήρηση της τάξης και την προστασία των πολιτών, και οφείλει να το κάνει με τον ίδιο σεβασμό στα δικαιώματα των πολιτών.

3. Τα επιχειρησιακά σχέδια της αστυνομίας για την ασφάλεια των πανεπιστημίων και την αντιμετώπιση του κοινού εγκλήματος δεν χρειάζονται ειδικά σώματα και διαφορετικές στολές, αλλά πρέπει να εκπονούνται με μέτρο τις ιδιαιτερότητες των πανεπιστημιακών χώρων και σε συνεργασία με τις πανεπιστημιακές αρχές.

4. Είναι όμως απαραίτητη η ενίσχυση της φύλαξης των πανεπιστημίων με μια εσωτερική υπηρεσία με άμεση αναφορά στον πρύτανη, που θα έχει κατάλληλες αρμοδιότητες, εκπαίδευση, εξοπλισμό, ευελιξία και σχεδιασμό, και θα συνεργάζεται με τη δημόσια δύναμη.  Η παρούσα κατάσταση στην οποία η φύλαξη επαφίεται σε θυρωρούς και εργολαβικούς υπαλλήλους ασφαλείας κρίνεται ανεπαρκής.

5. Για την ενίσχυση της ασφάλειας στα πανεπιστήμια δεν χρειάζονται αυστηρότερες ποινές. Απαιτείται όμως, από όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα, αντί για ανοχή  και άφεση αμαρτιών με διάφορα ελαφρυντικά, η ξεκάθαρη πολιτική καταδίκη, απομόνωση και εξοβελισμός των ανελεύθερων και αντιδημοκρατικών απόψεων και πρακτικών των ομάδων εκείνων που, είτε περιλαμβάνουν φοιτητές είτε όχι, αποσκοπούν στην επιβολή απόψεων και καταστάσεων, στον εκφοβισμό, στην «τιμωρία» για ιδέες και απόψεις που δεν συμφωνούν με τις δικές τους, στην ασυλία για τη δράση τους στους πανεπιστημιακούς χώρους.

6. Αν και η πειθαρχική διαδικασία για τους υπαλλήλους και τους καθηγητές πανεπιστημίου, προβλέπεται από την κοινή νομοθεσία και το Σύνταγμα αντίστοιχα, οι πειθαρχικές διαδικασίες που αφορούν τους φοιτητές δεν μπορεί να καθορίζονται από την κυβέρνηση, αλλά περιγράφονται στον εσωτερικό κανονισμό που συντάσσει το ίδιο το αυτοδιοικούμενο, κατά το Σύνταγμα, πανεπιστήμιο.

7. Αποτελεί επομένως σημαντική ευθύνη των πανεπιστημιακών αρχών και όλης της ακαδημαϊκής κοινότητας ο καθορισμός των πειθαρχικών διαδικασιών και η εφαρμογή τους και για παραβάσεις πέραν της αντιγραφής στις εξετάσεις, ώστε να διασφαλίζεται ένα ασφαλές περιβάλλον για τη διδασκαλία και την έρευνα καθώς και  η ομαλή ακαδημαϊκή λειτουργία.

8.Τα πανεπιστήμια μπορούν να εφαρμόσουν μέτρα που είναι δεδομένα στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια που γνωρίζουμε, όπως επιτήρηση και έλεγχος με ακαδημαϊκή ταυτότητα, όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο και δυνατό από το κάθε Ίδρυμα. Ωστόσο είναι υπερβολή να δοθούν 30 εκ. ευρώ για έργα φύλαξης,  ποσό που αντιστοιχεί στο 1/3 του προϋπολογισμού του 2021 για τα πανεπιστήμια, όταν προτεραιότητα πρέπει να έχουν οι συσσωρευμένες ανάγκες, όχι μόνο εξαιτίας της πανδημίας, αλλά και από την χρόνια υποχρηματοδότηση, για συντήρηση και αναβάθμιση αιθουσών και εξοπλισμού.

9.Ας καταλάβουν επιτέλους όποιοι βρίσκονται κάθε φορά στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας πως δεν αρκεί μια σχετική πλειοψηφία για να εφαρμοστούν ρυθμίσεις που θα βελτιώσουν τη λειτουργία των πανεπιστημίων, αν αυτές εισάγονται με προχειρότητα και χωρίς διάλογο, ο οποίος θα μπορούσε να εξασφαλίσει ευρύτερη υποστήριξη. Χωρίς συναινέσεις και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό τα πανεπιστήμια και όλη η εκπαίδευση ταλανίζονται από το διαρκές νομοθετικό ράβε – ξήλωνε.