Πανελλήνιες 2020: Τις τελευταίες μέρες όλο και πληθαίνουν οι επιστολές διαμαρτυρίας εκ μέρους αποφοίτων υποψηφίων που διαγωνιζονταν με το παλαιό σύστημα για δεύτερη η και τρίτη χρονιά.
Επιπρόσθετως, παρά τις δριμύτατες διαμαρτυρίες, η βαθμολόγηση των γραπτών πραγματοποιήθηκε με ιδιαίτερη αυστηρότητα. Ως εκ τούτου εκατοντάδες μαθητές βίωσαν το αίσθημα της απογοήτευσης και της ” αποτυχίας” καθώς είδαν τα όνειρα τους να γκρεμίζονται αντίκρυ στην ψευδαίσθηση ενός διαγωνισμού “αξιοκρατικου και αναγκαίου”
Το αποκορύφωμα δε των εν λόγω συγκυριών είναι η συνειδητοποίηση ότι το ποσοστό εισαγωγής των αποφοίτων που έδωσαν με το παλαιό σύστημα στο συγκεκριμένο πεδίο είναι σχεδον το μισό από το προβλεπόμενο.
Θα ήθελα , λοιπόν, στο σημείο αυτό να θέσω τις εξής απορίες. Έχοντας πλήρης επίγνωση των παραπάνω, με ποιο δικαίωμα θα μπορέσετε ξανά στο μέλλον να επικαλεστειτε πως ο θεσμός των πανελλαδικών είναι τμήμα ενός δικαιοτατου συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση; Συγχρόνως, η συνείδηση σας δεν επιτάσσει έστω και στην ύστατη στιγμή την λήψη μιας απόφασης, όπως αυτή του επαναπροσδιορισμού του ποσοστού εισαγωγής των αποφοίτων, που να δικαιώνει την προσπάθεια εκατοντάδων μαθητών;
Εν κατακλείδι, με μεγάλη μας λύπη, γονείς, μαθητές κι εκπαιδευτικοί, διαπιστώνουμε την ανικανότητα θέσπισης ενός συστήματος δικαίου που εκπληρώνει τον σκοπό του. Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι αυτός είναι η εξυπηρέτηση του πολίτη και της κοινωνίας εν συνόλω. Η απόφαση είναι δική σας επιλογή. Ωστόσο η εφαρμογή της επιλογής αυτής είναι το τίμημα που θα πληρώσουν πολλοί από εμάς.
Με την μάταιη ελπίδα ότι τα αιτήματα μας θα ακουστούν, Υποψήφιος πανελλαδικών εξετάσεων
