Β’ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε.

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΟΧΙ ΣΤΟ «ΔΙΑΛΟΓΟ» ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙ

ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ο «εθνικός διάλογος» για την Παιδεία εντάσσεται στο συνολικό πλαίσιο της στρατηγικής της κυβέρνησης για τη νομιμοποίηση της πολιτικής της μνημονίων και την εξασφάλιση πλατιάς συναίνεσης σ’ αυτή και σε κοινωνικό και σε πολιτικό επίπεδο.

Οι «εθνικοί διάλογοι» για την Παιδεία δεν είναι μια καινούρια επινόηση της παρούσας κυβέρνησης. Ακολουθεί την πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων που κάθε φορά που ήθελαν να περάσουν συντηρητικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση το έκαναν χρησιμοποιώντας ως όχημα το «διάλογο».

Ο υπουργός Παιδείας δηλώνει ότι «θέλει να ακουστεί η εμπειρία και η φωνή των εκπαιδευτικών»,μόνο που θέλει να την ακούσει μέχρι εκεί που δε θα θίγει τα ιερά και τα όσια των εκπαιδευτικών πολιτικών, όπως έχουν διαμορφωθεί χρόνια τώρα και που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εξακολουθεί να εφαρμόζει, μέχρι εκεί που δεν θα αμφισβητεί την υπακοή στις επιταγές της Ε.Ε. και στις αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ.

Με μια σειρά δημοσίων απόλυτα ελεγχόμενων συζητήσεων επιχειρεί το υπουργείο παιδείας να κρύψει το γκρίζο τοπίο της εκπαιδευτικής καθημερινότητας.

Η υπερπαραγωγή που στήνεται και επιμελημένα διαφημίζεται από τα ΜΜΕ, δεν είναι ούτε «εθνικός», ούτε «διάλογος». Δεν συζητιούνται όλα και από όλους γενικά για να συναποφασίσουν. Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, έχουν συζητήσει με τις προηγούμενες και την τωρινή κυβέρνηση, έχουν συμφωνήσει και έχουν χαράξει προτεραιότητες και κατευθύνσεις. Το πλαίσιο μέσα στο οποίο γίνεται ο διάλογος είναι αυστηρά προκαθορισμένο. Και οι στόχοι του προκαθορίζονται από αυτό το πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώνεται η εκπαιδευτική πολιτική.

Έχουν επομένως κυβέρνηση και υπουργείο, διατυπωμένες θέσεις που βρίσκονται σε πλήρη διάσταση με τα εκπαιδευτικά, κοινωνικά αιτήματα και ανάγκες. Όλα τα άλλα είναι απλά μια προσπάθεια να εξασφαλίσει η συγκυβέρνηση τη συναίνεσή στη συνέχιση αυτής της πολιτικής.

Ο «διάλογος» ξεκινάει από εκεί και πέρα: Πως το μαύρο θα παρουσιαστεί ως άσπρο; Πως θα γίνει αποδεκτή η αθλιότητα χωρίς αντιδράσεις; Πως τα θύματα να μάθουν να μιλούν με τη γλώσσα των θυτών;

Καλούμαστε οι εκπαιδευτικοί και οι εργαζόμενοι, γονείς, κοινωνία να συμμετέχουμε στη συζήτηση πώς θα υλοποιηθούν τα μέτρα, που κυβέρνηση, κεφάλαιο, ΕΕ, ΟΟΣΑ έχουν ήδη αποφασίσει. Φτώχεια και λιτότητα, στην εργασία. Εξευτελιστικοί μισθοί και εξευτελισμένοι εκπαιδευτικοί. Μορφωτική υποβάθμιση και υποταγή της εκπαίδευσης στην αγορά και την επιχειρηματικότητα. ‘’Αποκέντρωση’’ για να αποποιείται πιο εύκολα το κράτος των ευθυνών του. Μιλούν για αξιολόγηση όλων, εννοώντας τον αποκλεισμό και την υποταγή. Επιδιώκουν τον ανταγωνισμό με το κυνήγι ατομικών προσόντων. Θέλουν εκπαιδευτικούς γερασμένους, παππούδες και γιαγιάδες, σε τάξεις πεινασμένων παιδιών μιας καθημαγμένης κοινωνίας. Το σχολείο νοείται πλέον ως «μαγαζί», με μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού, αναστολή διορισμών, εκτόξευση κενών, εξάντληση και ένταση της κατηγοριοποίησης των μαθητών, κατάργηση μαθημάτων. Έχουν ήδη μειώσει τα κονδύλια για την εκπαίδευση στον προϋπολογισμό του 2016 (36% η μείωση από το 2009 μέχρι το 2015). Κατά 30.000 έχουν μειωθεί οι εκπαιδευτικοί λόγω αποχωρήσεων.

Παράλληλα τις μέρες που πέρασαν, με μια σειρά δημόσιες παρεμβάσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, θεσμικών παραγόντων του διαλόγου, «ομάδες φοιτητών» και «κοινού» επιχειρούν να διαμορφώσουν το κλίμα για τις αντιδραστικές εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις που έχουν αποφασίσει. Επίσης, οριστικοποιήθηκαν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής τα θέματα που θα την απασχολήσουν στο πλαίσιο του διαλόγου και τα περισσότερα από αυτά είναι ιδιαίτερα ενδεικτικά των κατευθύνσεων που προωθεί η κυβέρνηση.

Το εκπαιδευτικό κίνημα, οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες δεν έχουν κανένα λόγο να νομιμοποιήσουν με την παρουσία τους μια τέτοια προσχηματική διαδικασία!

Γι’ αυτό και καλούμε το Δ.Σ. της ΔΟΕ να ανακαλέσει την απόφασή του κι όχι μόνο να αρνηθεί τη συναίνεση στη διάλυση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης για όλους, αλλά να πρωτοστατήσει στον αναγκαίο, αγωνιστικό διάλογο και την ανάπτυξη της οργανωμένης δημοκρατίας των γενικών συνελεύσεων κι άλλων μορφών λαϊκής συζήτησης και πάλης, που θα εξασφαλίσουν αποφασιστικά την αναχαίτιση της κυβερνητικής επίθεσης και τη διαρκή μάχη για το σχολείο που έχουμε ανάγκη, εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΟΤΙΝΗΣ Χ. ΑΓΑΠΗΤΟΣ Θ