Πολύς ο λόγος τον τελευταίο καιρό για το περιεχόμενο του μαθήματος των . Την ίδια όμως στιγμή ετοιμάζεται αλλαγή του καθεστώτος των απαλλαγών από το μάθημα. Ως γνωστόν μετά από τη μεγάλη αναστάτωση που δημιούργησαν οι εγκύκλιοι Στυλιανίδη το 2008 για το θέμα

του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου – Ορθόδοξος Τύπος, 14.07.2017

και τις πολλαπλές ανεπαρκείς παρεμβάσεις προς επίλυσή του, ακολούθησε η τελεσίδικη δικαστική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων το 2012 και το Υπουργείο οδηγήθηκε επιτέλους στην έκδοση της εγκυκλίου Λοβέρδου το 2015 η οποία είναι σε ισχύ μέχρι σήμερα. Με την εγκύκλιο αυτή το θέμα ρυθμίστηκε σε ικανοποιητικό βαθμό, οι απαλλαγές επανήλθαν στην προ του 2008 κατάσταση και χορηγούνται μόνο σε αλλόθρησκους και ετερόδοξους μαθητές. Ωστόσο κάποιοι ανακινούν εκ νέου το θέμα με αφορμή την εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών για τα Θρησκευτικά. Ισχυρίζονται ότι με την εφαρμογή των νέων αυτών Προγραμμάτων το δικαίωμα της απαλλαγής θα πρέπει να επανεξεταστεί καθώς τα νέα Θρησκευτικά είναι για όλους τους μαθητές και επομένως δεν υπάρχει λόγος απαλλαγής από αυτά για κανέναν μαθητή. Δεν τολμούν βέβαια να μιλήσουν για κατάργηση του δικαιώματος απαλλαγής καθώς τέτοια ρύθμιση θα απορριφθεί άμεσα στα δικαστήρια όπου θα προσφύγουν ομάδες γονέων με πρώτους και πιθανότερους του Μάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίοι διαχρονικά είναι εκείνοι που επιτακτικά ζητούν απαλλαγή των παιδιών τους από τα Θρησκευτικά, μολονότι υπάρχουν και στην περίπτωση αυτή εξαιρέσεις!

Επίσημη πληροφόρηση για την επικείμενη αλλαγή δεν υπάρχει. Πιθανότατα η απαλλαγή από τα Θρησκευτικά δεν θα χορηγείται πλέον από τον Διευθυντή του σχολείου αλλά από τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης ή την Περιφερειακή Διεύθυνση ενώ δεν αποκλείεται όλες οι σχετικές αιτήσεις να εξετάζονται από επιτροπή που θα συσταθεί για το σκοπό αυτό κεντρικά στο Υπουργείο Παιδείας. Ερωτηματικά δημιουργούνται στην περίπτωση αυτή για το χρόνο που θα χρειάζεται μια τέτοια επιτροπή για να απαντήσει εγκαίρως θετικά ή αρνητικά στο σύνολο των αιτήσεων.

Οι “εκσυγχρονιστές” του θρησκευτικού μαθήματος, θεολόγοι, νομίζουν ότι και με τις παραπάνω σχεδιαζόμενες ρυθμίσεις θα καταφέρουν να μειώσουν τις απαλλαγές και έπειτα να πανηγυρίσουν γιατί τάχα πέτυχαν το στόχο τους που ήταν ένα μάθημα Θρησκευτικών για όλους τους μαθητές των σχολείων ανεξαρτήτως θρησκεύματος! Ωστόσο η ανακίνηση του όλου ζητήματος πιθανότατα θα οδηγήσει στα εξής αποτελέσματα:

1. Οι αλλόθρησκοι και ετερόδοξοι μαθητές που ζητούσαν απαλλαγή θα συνεχίσουν να το κάνουν και ουδείς μπορεί να τους εμποδίσει αφού το δικαίωμα τους αυτό κατοχυρώνεται νομικά και ισχύει στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών χωρών. Σημειωτέον ότι πολλοί μαθητές ετερόδοξοι (καθολικοί, προτεστάντες κ.α.) ή αλλόθρησκοι (μουσουλμάνοι – στην συντριπτική τους πλειονότητα οι εξ Αλβανίας καταγόμενοι μαθητές με μουσουλμάνους γονείς) δεν κάνουν χρήση του δικαιώματος της απαλλαγής και διδάσκονται κανονικά το μάθημα, μάλιστα δε από θεολόγους που κάποιοι εύκολα θα χαρακτήριζαν “ακραίους” ή “φανατικούς” Ορθόδοξους.

2. Οι άθεοι και αδιάφοροι για την πίστη γονείς θα επιδιώξουν μέσω των αλλαγών, εάν αυτές δρομολογηθούν, να επιτύχουν λεκτικές διατυπώσεις στις νέες διατάξεις ώστε να μπορούν και εκείνοι να λαμβάνουν απαλλαγή. Το έχουν πράξει στο παρελθόν και ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμοι για παρόμοιες διεκδικήσεις.

3. Η σημαντικότερη παράμετρος που οι “εκσυγχρονιστές” θεολόγοι κάνουν πως δεν βλέπουν είναι το αίτημα Ορθοδόξων γονέων να απαλλαγούν τα παιδιά τους από τα νέα Θρησκευτικά επειδή αυτά δεν καλλιεργούν τη θρησκευτική, ορθόδοξη χριστιανική, συνείδηση των παιδιών τους αλλά αποδομούν την πίστη τους μέσω του πανθρησκειακού περιεχομένου τους που οδηγεί σε σύγχυση. Τέτοιες κινήσεις ήδη υπάρχουν και εάν ξεκινήσουν είναι δυνατόν να πάρουν τη μορφή καταιγίδας. Μέχρι στιγμής δεν έχουν εκδηλωθεί στην πράξη επειδή οι παραδοσιακοί θεολόγοι “συγκρατούν” τους γονείς και επειδή πιστεύεται ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι θεολόγοι συνεχίζουν να διδάσκουν ορθόδοξα χριστιανικά Θρησκευτικά παρά τις αντίθετες οδηγίες του ΙΕΠ και του Υπουργείου Παιδείας. Εάν ωστόσο διαπιστωθεί ότι στα σχολεία μετά την αποστολή των Φακέλων Μαθήματος και την απόσυρση των παλαιών βιβλίων αλλά και σύμφωνα με τις οδηγίες των Προγραμμάτων Σπουδών έχει αρχίσει να διδάσκεται ένα μάθημα που αφορά τις θρησκείες και μάλιστα με τρόπο συγκρητιστικό και δεν υπάρχει πλέον ορθόδοξη πατερική προοπτική και περιεχόμενο στα διδασκόμενα, τότε είναι βέβαιο ότι οι αιτήσεις απαλλαγής ορθοδόξων μαθητών θα υπάρξουν. Και είναι να μην γίνει η αρχή…

Εάν κάποιοι πιστεύουν ότι με ευκολία μπορούν να απορρίψουν τις αιτήσεις απαλλαγής ορθοδόξων γονέων από τα “ανορθόδοξα” Θρησκευτικά τη στιγμή που γίνονται δεκτές οι αιτήσεις απαλλαγής κάθε ετερόδοξου και αλλόθρησκου μαθητή, κάνουν μεγάλο λάθος. Προσφυγή στη δικαιοσύνη με παρουσίαση του περιεχομένου των νέων Θρησκευτικών είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε δικαίωση των γονέων αυτών. Κάποιοι θεολόγοι, και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι που με ευκολία υιοθετούν τις θέσεις τους, παραβλέπουν την απλή αλήθεια ότι η θρησκευτική συνείδηση φυτεύεται στα παιδιά από τους γονείς και η πολιτεία οφείλει, κατά τη συνταγματική επιταγή, να την καλλιεργεί. Εάν αντί της καλλιέργειας η θρησκευτική συνείδηση των μαθητών δηλητηριάζεται ή αλλοιώνεται τότε ο γονέας έχει δικαίωμα όχι μόνο να προστατέψει το παιδί του από την αλλοίωση αυτή αλλά και να απαιτήσει περαιτέρω από την πολιτεία και τους διορισμένους θεολόγους καθηγητές την συμμόρφωση με τις συνταγματικές και λοιπές νομικές διατάξεις.

Ας αφήσουν λοιπόν οι “εκσυγχρονιστές” θεολόγοι κατά μέρος τα σχέδιά τους για ρυθμίσεις στο καθεστώς των απαλλαγών από τα Θρησκευτικά. Με τις πρωτοβουλίες τους όλα τα τελευταία χρόνια αντί της αναβάθμισης του θρησκευτικού μαθήματος που επαγγέλλονται οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη κατάργησή του.