Άλλη μια σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της. Τέτοια περίοδο, κάθε χρόνο βλέπουμε μέσα από άρθρα και φωτογραφίες συναδέλφων (μόνιμο διδακτικό προσωπικό και αναπληρωτές) να μοιράζονται τα έντονα συναισθήματα που προκύπτουν, με τον αποχωρισμό από τους μαθητές και τις σχολικές αίθουσες.
Είναι ιδιαίτερα λυπηρό, που οι αρμόδιοι φορείς αλλά και η Επίσημη Πολιτεία, μας έχουν ξεχάσει τελείως. Δεν φαίνεται να υπάρχει καμία πρόβλεψη για το μέλλον των χιλιάδων αυτών νέων που ο τίτλος σπουδών τους, σχετίζεται αποκλειστικά με τη διδασκαλία στα Δημοτικά σχολεία. Πώς θα μπορούσε να είναι η κατάσταση διαφορετική, όταν παρά τον απίστευτο κορεσμό του κλάδου με τις μαζικές συγχωνεύσεις σχολείων και τη δραματική μείωση του διδακτικού προσωπικού, συνεχίζουν τα Παιδαγωγικά να δέχονται κάθε χρόνο 2.000 εισακτέους; Πώς θα μπορούσε να ήταν η κατάσταση διαφορετική, όταν το δημοτικό σχολείο μετατρέπεται σε γυμνάσιο για λόγους ικανοποίησης των αναγκών άλλων ειδικοτήτων και όχι για την εκπλήρωση της πραγματικής αποστολής του;
Η μη πρόβλεψη για εναρμόνιση προσφοράς και ζήτησης αλλά και η απαξίωση του ρόλου και του έργου που επιτελούν τα Παιδαγωγικά Τμήματα θεωρούμε πως μακροπρόθεσμα θα λειτουργήσουν σε βάρος της ίδιας της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Γκρεμίζονται τα όνειρα περίπου 14 χιλιάδων αποφοίτων και φοιτητών των ΠΤΔΕ. Φιλικά χτυπήματα παρηγοριάς στις πλάτες αριστούχων νέων που αγωνίστηκαν και θα συνεχίσουν να αγωνίζονται μια ζωή στα γράμματα πλέον δεν αρκούν. Απαιτούμε λύσεις στο αδιέξοδο.
ΟΜΑΔΑ ΝΕΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΤΔΕ
