Προγράμματα Σχολικών Δραστηριοτήτων Πολιτισμού και η σημασία τους για το Σχολείο και την Κοινότητα. Σκέψεις, Προβληματισμοί και Ερωτήματα σχετικά με την σχεδιαζόμενη αναδιοργάνωση των Υποστηρικτικών Δομών Εκπαίδευσης
της Ιωάννας Δεκατρή, Εκπαιδευτικού Κλ. ΠΕ02 Υπεύθυνης Πολιτιστικών Θεμάτων Γ΄ΔΔΕ Αθήνας
(Δείτε τα προγράμματα εκδηλώσεων των Δήμων…)
Ακόμη, προβληματίζει από άποψη “λογιστική” και λογική πώς συγχωνεύονται ή καταργούνται δομές και θεσμοί επιτυχημένοι, αντίθετα από τις σύγχρονες θεωρίες μάρκετινγκ, που δεν κοστίζουν ή το κόστος απέχει παρασάγγας από το δήθεν πιο “οικονομικό” που δημιουργείται και ιδρύονται (με ποια άραγε κριτήρια 😉 θέσεις ευθύνης/ προϊσταμένων με πολλαπλάσια επιδόματα στις δομές Εκπαίδευσης!!!
Γιατί επίσης, πέραν κάθε λογικής οικονομίας απορρίπτεται η τεχνογνωσία στελεχών εκπαίδευσης και εκπαιδευτικών «multitask» – επιτρέψτε μου τον όρο, στους οποίους το Υπουργείο μας ή άλλοι φορείς και Ιδρύματα απευθύνονται, όταν θέλουν άμεσα αποτελέσματα για το σχεδιασμό, τη διοργάνωση και δικτύωση καινοτόμων πρακτικών; (Θυμίζω τη μεγάλη εκδήλωση που έγινε στο ΥΠΠΕΘ για τη βράβευση καινοτόμων προγραμμάτων που είχαν ως θέμα το προσφυγικό ζήτημα και αποσκοπούσαν στην αποδοχή, την ενσωμάτωση των παιδιών προσφύγων και των οικογενειών τους που στηρίχθηκε εξ ολοκλήρου από τους Υπευθύνους Σχολικών Δραστηριοτήτων;)
Με την έκρηξη του Προσφυγικού Ζητήματος, είναι καίριας σημασίας η ενδυνάμωση των δομών Πολιτισμού, με τις υπάρχουσες ενισχυμένες, σε μια κοινωνία που αλλάζει, καθώς καλείται να ενσωματώσει διαφορετικούς πολιτισμούς με άξονα τις αξίες της Δημοκρατίας και του Ανθρωπισμού, μέσα από την διαπολιτισμική αγωγή και διαμεσολάβηση. Έτσι, η αναβάθμιση των προαιρετικών προγραμμάτων πολιτισμού στα σχολεία αποτελεί προϋπόθεση της ομαλής μετάβασης στην εποχή της πολυπολιτισμικότητας, του σεβασμού στη διαφορετικότητα, στην έμφαση στην πολιτισμική διαμεσολάβηση και της ομαλής ένταξης των παιδιών θυμάτων της προσφυγικής κρίσης. Από κοινού με τα προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων για την προαγωγή της σωματικής, της ψυχικής και της σωματικής και κοινωνικής υγείας σε ένα περιβάλλον που υπηρετεί αυτό το σκοπό.
Τα πολιτιστικά προγράμματα (και όλα τα Προγράμματα Σχολικών Δραστηριοτήτων- Περιβαλλοντικής Εκπ/σης, Αγωγής Υγείας) αποτελούν την ανάσα του σχολείου. Διαμορφώνουν σκεπτόμενους ενεργούς πολίτες. Μπορούν και ενσωματώνουν με ομαλό τρόπο τους κραδασμούς της σχολικής κοινότητας. Καλλιεργούν πνεύμα συνεργασίας, διαλόγου και δια-πολιτισμού.
Από τον Πολιτισμό εκπηγάζουν έννοιες όπως ταυτότητες, καινοτομία και δημιουργικότητα. Η «έξυπνη» ανάπτυξη υφίσταται πλέον μέσω της πολιτισμικής πολυμορφίας, της καλλιέργειας του σεβασμού, του διαλόγου, της ένταξης και της αλληλεπίδρασης ως κοινωνικού συνόλου. Η πολιτιστική κληρονομιά είναι βασικός παράγοντας για την επίτευξη του στρατηγικού στοχου της Ευρώπης 2020 για την έξυπνη αειφόρο ανάπτυξη για όλους.
Ο πολιτισμικός γραμματισμός (Cultural literacy) λοιπόν, θα πρέπει να ενδυναμωθεί και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για διάλογο και συνεργασία σε διαπολιτισμικό επίπεδο και την ανάπτυξη διαπολιτισμικών δεξιοτήτων (http://en.unesco.org/sdgs/shs) μέσα από την στήριξη των πολιτιστικών προγραμμάτων στο πλαίσιο του σχολείου και της τοπικής κοινωνίας.
Επίσης, οι προαιρετικού χαρακτήρα θεσμικά κατοχυρωμένες σχολικές δραστηριότητες αποτελούν σύμφωνα και με σχετικές διεθνείς έρευνες το πιο ουσιαστικό μέρος της εκπαίδευσης, καθώς τα παιδιά που συμμετέχουν σε αυτές είναι εκείνα με αποτελέσματα σχολικής επιτυχίας και δημιουργικής πορείας ζωής.
Οι Σχολικές Δραστηριότητες αποτελούν ποιοτικό κομμάτι της Ελληνικής Εκπαίδευσης και με τρόπους των πιο σύγχρονων διδακτικών μεθοδολογιών καθιστούν πιο αυτόνομο το σχολείο, παρέχουν δυνατότητες αυτενέργειας σε εκπαιδευτικούς και μαθητές, μεταβάλλουν συνολικά την «κουλτούρα» της τοπικής κοινωνίας και ρίχνουν γέφυρες ανθρωπισμού, σεβασμού και αλληλεπίδρασης – αλληλεγγύης, διδάσκοντας συνεργασία, διάλογο, πολιτειότητα.
Εξαρτάται λοιπόν, τι σχολείο θέλουμε…και τι είδους πολίτες…
