Η υπαίθρια αυτή τάξη αναφέρεται σε μορφές εκπαίδευσης που ιστορικά εφαρμόζονται σε συνθήκες κρίσης (όπως πόλεμος, σεισμός, στρατόπεδο συγκέντρωσης, κλπ.), όταν δηλαδή υπάρχει αδυναμία διδασκαλίας σε στεγασμένο χώρο…
Μέσα σε λίγη ώρα ενσωματώθηκαν στο χώρο και έμοιαζαν να κάνουν κάτι απολύτως φυσιολογικό: μάθημα στο ύπαιθρο.
Οι περαστικοί τους έριχναν μια ματιά και συνέχιζαν το δρόμο τους. Ο καλλιτέχνης πίσω από αυτή την εγκατάσταση είναι ο Ζάφος Ξαγοράρης και αυτή αποτελεί συνέχεια της ενασχόλησής του με παρεμβάσεις στον δημόσιο χώρο και τις λειτουργίες του.
Η Λοξή Τάξη διερευνά τον τρόπο εκπαίδευσης ως έκφραση κοινωνικής αλλαγής. Δεκαοκτώ θρανία, τριανταέξι καρέκλες, μια καθηγητική έδρα και η αντίστοιχη θέση της. Καθισμένοι στα θρανία και υπό γωνία 7 περίπου μοιρών ξεκινάμε τη συζήτησή μας λίγες ημέρες πριν από τα εγκαίνια της έκθεσης του στο Μουσείο Μπενάκη.
