Πιθανόν ο τίτλος να σας προκάλεσε να το διαβάσετε..Αν ναι τότε και εσείς στην πλειοψηφία σας ανήκετε σε αυτούς που δεν ξέρετε πως να χειριστείτε το θέμα ,τι να πείτε,πως να μιλήσετε στα παιδιά..
Μεγαλωμένοι οι περισσότεροι από εμάς σε μια εποχή συντηρητική με γονείς που είχαν άλλη κουλτούρα μάθαμε πολλά στην πορεία της ζωής μας ή μέσα από βιβλία που διαβάζαμε ή από τους φίλους και τις φίλες μας.Μαθαίναμε το σώμα μας .τη λειτουργία του,τον τρόπο που αντιδρούμε διαφορετικά ,από άλλες πηγές και σπάνια από τους γονείς μας..
Δεν είμαι ειδήμων αλλά στην εκπαιδευτική μου πορεία συνάντησα παιδιά που ήθελαν να μάθουν για το σώμα τους,παιδιά που ακόμα και η αναφορά σε αυτό τα εκανε να κρυφογελούν και δυστυχώς συνάντησα παιδιά που θεωρούσαν λειτουργίες του σώματός τους ¨βρωμικες” ή θεωρούσαν ¨”χυδαία ,ταμπου ή ανήθικη ” την διαδικασία της αναπαραγωγής..Προβληματίστηκα πολλές φορές και σε πολλές τάξεις καθώς παρακολουθούσα τους μαθητές μου να ξεφυλλίζουν το βιβλίο της Φυσικής στην ΣΤ τάξη που περιλαμβάνει κεφάλαιο με θέμα το αναπαραγωγικό σύστημα να δείχνουν τις εικόνες,να συζητούν χαμηλόφωνα ,να σχολιάζουν δείχνοντας και κρυφογελώντας ..Μεγαλώναμε τα παιδιά μας και πολλοί εξακολουθούμε να το κάνουμε ,θεωρώντας το θέμα του σώματος ταμπού..Και όμως η πραγματικότητα δεν θα πρεπε να ναι αυτή,ειδικά σε μία κοινωνία που το παιδί έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο,σε πολλές εικόνες κλπ.
Προβληματίστηκα επίσης και στον τρόπο που εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν το θέμα καθώς δεν το θίγουν όχι από άγνοια του αντικειμένου αλλά επειδή είτε θεωρούν πως το θέμα αφορά τους γονείς,είτε πως αν μιλήσουν για αυτό θα ανοίξουν τους ασκούς του Αιόλου στην τάξη αλλά και πιθανώς θα έρθουν σε σύγκρουση με γονείς που ΔΕΝ επιθυμούν τα παιδιά τους να μάθουν για τους δικούς τους προσωπικούς λόγους ,συνάντησα γονείς που πιστεύουν πως όσο πιο αργά μάθουν τόσο πιο αργά θα “ξυπνήσουν “τα παιδιά ,γονείς που θεωρούν οι ίδιοι ντροπή το θέμα να μιλήσουν στα παιδιά τους για το σώμα τους,αλλά ευτυχώς συνάντησα και πάρα πολλούς γονείς που μαζί χειριστήκαμε το θέμα μετά από δική τους πρωτοβουλία καθώς ήταν και είναι της άποψης πως το παιδί πρέπει να ξέρει τι σημασία που έχει το αναπαραγωγικό σύστημα για το σώμα του αλλά και για ποιο λόγο βιώνει αλλαγές.
Σαν εκπαιδευτικός έχω ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά μου στα παιδιά τα παρατηρώ.Παρατηρώ το πως θα πρέπει να κάνω το συγκεκριμένο μάθημα ζωής. ..Αυτά με την στάση τους με δίδαξαν και με διδάσκουν κάθε φορά πως θα πρέπει να χειρίζομαι και να χειριστώ στο μέλλον το θέμα της σεξουαλικότητας τους και της αναπαραγωγής..
Τα παιδιά ναι για εμάς τους γονείς είναι μικρά,,Είναι μόλις 11-12-13 ετών.Είναι μικρά ,είναι παιδιά,μα αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει ξεκινήσει ήδη η αλλαγή στο σώμα τους. Ή δη από τη στιγμή που μεγάλωσαν,που η βραχνάδα στα αγόρια εμφανίστηκε ,που η τριχοφυϊα έχει αρχίσει να εμφανίζεται στο σώμα του παιδιού,τα παιδιά δεν είναι μικρά.Οι ορμόνες έχουν κάνει την εμφάνισή τους και πλέον είναι θέμα χρόνου να αρχίσουν να ψάχνουν την ταυτότητά τους ..
Σαν δασκάλα έχω ακούσει πολλά από τα παιδιά μου τόσα χρόνια. Άλλα ψιθυρίζονται στο αυτί μου και άλλα λέγονται φανερά χωρίς να καταλαβαίνουν (και αυτό είναι το πιο όμορφο γιατί για τα παιδιά τίποτα δεν είναι πονηρό που έχει σχέση με το σώμα τους) τι απορίες μου ζητούν να λύσουν.Ναι έχω έρθει πολλές φορές σε δύσκολη θέση αλλά δεν έπρεπε να το δείξω ,έχω έρθει σε στιγμές αμηχανίας καθώς η απάντηση θα πρεπε να δοθεί με τέτοιο τρόπο που δεν θα προκαλέσει γέλιο στα παιδιά ή άλλες απορίες,και το πιο σημαντικό να μην τα σοκάρει αλλά ούτε να προσβάλλει ,και πολλές φορές μετά από αυτό το μάθημα αναλογίστηκα αν έκανα καλά που μίλησα για κάποιο θέμα ή αν θα πρεπε (εδώ φαίνεται πως κουβαλάω και εγώ σε κάποια σημείο το δικό μου συντηρητικό παρελθόν που διαμορφώθηκε από το πως ήταν η κοινωνία τότε που ήμουν παιδί)αλλά καταλάβαινα ένα και προσπερνούσα έτσι το κάθε τι, Πώς αν δεν έλυνα εγώ τις απορίες τους θα τους τις έλυνε το διαδίκτυο,ή ένας φίλος και σίγουρα θα σοκάρονταν από όσα έβλεπαν γιατί σε αυτή την ηλικία πρέπει να έχεις τρόπο να μιλήσεις στα παιδιά ανοιχτά΄ώστε να μπορείς να τους δείξεις την ομορφιά του ¨Μεγαλώνω” για να μη φοβηθούν ή ντραπούν για αυτό που σκέφτονται,όπως καταλάβαινα ένα σημαντικό παράγοντα ακόμα .ΕΜΕΝΑ ΕΙΧΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΛΗΣΩ. Δεν τολμούσαν,ντρέπονταν ή ακόμα και φοβόταν να ρωτήσουν τους γονείς τους..
ΓΟΝΕΙΣ ..
Μήπως είναι η ώρα να αναλάβετε και αυτο το κομμάτι?Να μιλήσετε και εσείς στα παιδιά σας για όλα αυτά που ήδη άρχισαν να τα ενδιαφέρουν?Γιατί πιστέψτε με ,η πλειοψηφία των παιδιών ενδιαφέρεται,θέλει να μάθει και ήδη βλέπει αλλαγές που είτε δεν τολμάει να πει ,είτε έχει περάσει στο μυαλό του πως αυτό που ζω είναι απαγορευμένο θέμα στο σπίτι και στο σχολείο και πρέπει να το χειριστώ μόνος μου.Πόσο έτοιμο είναι ένα παιδί να το χειριστεί όμως μόνο του?Πόσο έτοιμο είναι να χειριστεί ένα κορίτσι μόνο του την μετάβαση από το παιδί στην εφηβεία ή ένα αγόρι που παρατηρεί πλέον κάθε πρωί πως το σώμα του αντιδρά περίεργα και αυτό το φοβίζει ΄ή το κάνει να ντρέπεται? ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ έτοιμα μόνα τους.ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ..Σας χρειάζονται και μας χρειάζονται για να τα βοηθήσουμε ώστε η μετάβαση από την παιδικότητα στην εφηβεία να καταλάβουν πως είναι ενα μεγάλο στάδιο της ζωής με μεγάλες αλλαγές τόσο συναισθηματικές όσο και σωματικές..
Τα παιδιά μεγαλώνουν γρήγορα πια και βιώνουν πιο νωρίς από ότι βιώσαμε εμείς τα συναισθήματα .ΑΥΤΌ πρέπει να το χειριστείτε πρώτα εσείς σαν γονείς και να το επεξεργαστείτε μέσα σας και μετά να το καταλάβετε.Τα παιδιά σας α ν είναι 12 και πάνω ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ..Μην κλείνετε τα μάτια και τα αυτιά σας γιατί δεν θέλετε να το πιστέψετε.Δυστυχώς τέτοιες στάσεις έχουν οδηγήσει πολλά παιδιά σε άλλους δρόμους..Τα παιδιά έχουν ανάγκη από συζήτηση. Όχι νουθεσίες,Συζήτηση.Να τα βοηθήσετε εσείς με τη δική σας καθοδήγηση να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα και όχι να τους περάσετε τα δικά σας.Αν δεν είναι προϊόν δικής τους εσωτερικής διεργασίας τα συμπεράσματα τότε δεν θα μείνει τίποτα από όσα τους είπατε και θα δείτε να επιλέγουν λάθος δρόμους..
Μιλήστε με τους δασκάλους των παιδιών σας,ενημερωθείτε αν έχει προσέξει μια συμπεριφορά διαφορετική από παιδιάστικη στο σχολείο,αν του χει θέσει πολλές ερωτήσεις που δεν έκανε σε εσάς..
Ένα να ξέρετε πως δεν είναι σκοπός μας να πάρουμε τη θέση σας αλλά δεν μπορούμε και να μην απαντήσουμε στις ερωτήσεις των παιδιών σας ειδικά όταν μας εμπιστεύονται ..Δεν μπορούμε να πούμε” μίλα στο μπαμπά ή στη μαμά” αν εκφράσουν μια απορία γιατί δεν έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε καθώς για να μας ρωτήσουν σημαίνει πως έχουν ήδη αποκλείσει ή αποκλειστεί αυτές οι ερωτήσεις στους γονείς..
Και θα κλείσω με αυτά.Εσείς γονείς σκεφτείτε μόνο..Και να ξέρετε οι εκπαιδευτικοί των παιδιών σας είναι εκεί για να συζητήσετε μαζί τι μπορείτε να πείτε ή τι να κάνετε για να ανοίξετε τη συζήτηση αν δεν μπορείτε να τα καταφέρετε μόνοι.
Κάποτε άκουσα από ένα αγόρι της Στ να μου λέει.”Κυρία πείτε στους γονείς μας ότι πολλά τα ξέρουμε.Πρέπει να μας μιλήσουν.Εγώ ντρέπομαι να τους το πω.Εσείς μπορείτε.Εμένα,εμάς θα ΜΑΣ ΜΑΛΩΣΟΥΝ!!”
Και μια άλλη στιγμή ειπώθηκε το εξής..”Κυρία σας ευχαριστώ..δεν μπορώ να μιλήσω στη μαμά ή στον μπαμπά για αυτά.ντρέπομαι”
Από εκεί και πέρα σκεφτείτε εσείς το πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι αυτά που σας είπα…Γιατί στη δεδομένη περίπτωση το παιδί σας εμπιστεύθηκε εμένα..Αν όμως δεν ήμουν εγώ?
(Γονείς αν θέλετε να δείτε και πως θα βοηθήσετε το παιδί σας στη σεξουαλική του διαπαιδαγώγηση του μπορείτε να δείτε και αυτό το υλικό από την Ε.Ε.)
ΔΙΔΑΞΤΕ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΤΟΥ ΕΣΩΡΟΥΧΟΥ)
