Ολα όσα χρειάζεται να ξέρουμε οι γονείς – Η έρευνα γύρω από τη σωστή διαπαιδαγώγηση δεν σταματάει ποτέ. Παρακάτω σας γράφω τους “μαγικούς κανόνες” που όλοι οι γονείς χρειάζεται να ξέρουν για να μεγαλώσουν υγιή παιδιά αλλά και για να νιώθουν κι εκείνοι αυτοεκτίμηση και ηρεμία.

Σάντυ Κουτσοσταμάτη

Ένα δεν παρεκτρέπεται ποτέ
Όταν ένα παιδί φωνάζει, αντιδρά ή χτυπάει, κάτι θέλει να μας πει. Έχει μία ανάγκη την οποία δυσκολεύεται να εκφράσει διαφορετικά και περιμένει από εμάς να την μαντέψουμε. Εξάλλου το μεγαλύτερο προσόν του γονέα δεν είναι το να μαντεύει τι χρειάζεται το παιδί του από τη στιγμή που εκείνο έρθει στον κόσμο;

Δεν υπάρχουν λοιπόν κακά παιδιά, αλλά παιδιά που οι ανάγκες τους δεν ακούγονται. Τείνουμε επίσης να χαρακτηρίζουμε κακά τα παιδιά που δεν συμπεριφέρονται όπως θέλουμε τη στιγμή που θέλουμε. Το παιδί έχει τις δικές του ανάγκες και προτιμήσεις. Όπως θέλουμε εμείς να μας σέβεται , το ίδιο περιμένει και το παιδί μας απο εμάς. Για παράδειγμα, μια μαμά θυμώνει που όταν το παιδί της γκρινιάζει όταν εκείνη θέλει να κάνει τα ψώνια του σπιτιού παρ’όλο που το παιδί μπορεί να πεινάει-νυστάζει-είναι κουρασμένο, ακόμη και να έχει βαρεθεί. Τα παιδιά μας δεν είναι εκεί για να μας υπακούν αλλά για να αναπτύξουν τη δική τους ατομικότητα. Όσο πιο πολύ ακούμε τις ανάγκες τους, τόσο πιο πολύ θα τις σέβονται και τα ίδια όταν θα είναι ενήλικες.

Ο μικρός Μιχάλης ανακατεύει το γραφείο του μπαμπά και η μαμά θυμώνει. Όταν έρχεται ο μπαμπάς του λέει « ο Μιχάλης σήμερα δεν φέρθηκε καλά» ή ακόμα χειρότερα « ο Μιχάλης δεν ήταν καλό παιδί». Ο Μιχάλης απλά ήθελε να εξερευνήσει τα αντικείμενα, να μάθει τα σχήματα, να ανακαλύψει κάτι καινούριο. Είχε λοιπόν μια ανάγκη που προσπαθούσε να καλύψει. Γιατί να τον λεμε «κακό παιδί»; Και τελικά ποιο είναι το «καλό παιδί» ; Εκείνο που δεν καλύπτει τις ανάγκες του γιατί προφανώς φοβάται την επίπληξη;

Από το «εσύ» στο «εγώ»
«ΕΣΥ καθάρισε την ακαταστασία»- διαταγή

«Αν ΕΣΥ δεν σταματήσεις να φωνάζεις θα πας στο δωμάτιό σου»- προειδοποίηση

«Πρέπει ΕΣΥ να μάθεις τρόπους»- κηρύγμα

«Κοίτα πώς ΕΣΥ με γέρασες πριν την ώρα μου» – κατηγόρια και ενοχές

« ΕΣΥ συμπεριφέρεσαι σα μωρό»- αξιολόγηση

Από όλους τους γονείς μας ξέφυγε κάποιες φορές ένα ΕΣΥ. Ωστόσο, οι νέες μελέτες δείχνουν ότι το ΕΓΩ είναι πιο αποτελεσματικό από το ΕΣΥ, χωρίς να θίγει την αυτοεκτίμηση του παιδιού.

«Επειδή δεν μου αρέσει να με κλωτσάνε θα καθίσω αλλού»

« Με ενοχλεί να φωνάζουν στα αυτιά μου»

«Χρειάζομαι ΕΓΩ να ντυθείς γρήγορα γιατί βιάζομαι πολύ»

Πείτε στα παιδιά σας πώς νιώθετε και δείξτε τους τη φυσική συνέπεια των πράξεων τους. Αν ο Γιωργάκης κλωτσάει τον μπαμπά του που τον κρατάει αγκαλιά, ο μπαμπάς θα πει « πονάω όταν με κλωτσάνε στο στομάχι, γι αυτό θα σε αφήσω κάτω»

Ας αλλάξουμε το περιβάλλον και όχι το παιδί

Η Αναστασία θέλει να πηδάει στον καναπέ. Για να την αποτρέψω επειδή φοβάμαι ότι θα χτυπήσει, την παίρνω και πηδάμε μαζί στο πάτωμα πάνω σε μαξιλάρια. Άλλαξε η συνθήκη αλλά η πράξη είναι η ίδια. Έτσι είμαστε και οι δύο χαρούμενες…

Αυτό που επίσης βοηθάει είναι να προσαρμόσουμε το σπίτι στις παιδικές ανάγκες. Η μικρή θέλει συνέχεια να ανοίγει το συρτάρι με τα μαχαιροπίρουνα. Έτσι, έχω βάλει εκεί όλα τα πλαστικά από τα οποία δεν κινδυνεύει και τα υπόλοιπα είναι σε σημείο που δεν τα φτάνει.

 

Ας μην χρησιμοποιούμε την εξουσία μας απέναντι στα παιδιά μας

Όσα παιδιά γνωρίζω που οι γονείς τους χρησιμοποιούσαν αυστηρές μεθόδους πειθαρχίας, εκφοβισμό, βία και ακραίες τιμωρίες παρουσιάζουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:

-Λένε ψέματα

-Δεν εκφράζουν συναισθήματα

-Εκφοβίζουν

-Εκδικητικότητα

-Επιθετικότητα

-Χρήση ουσιών

-Χαμηλή αυτοεκτίμηση

-Διαταραχές προσωπικότητας

-Άγχος / φοβίες

-Καταθλιπτική διάθεση

-Έλλειψη δημιουργικότητας

-Κομφορμισμό

Δεν τίθεται θέμα εξουσίας αλλά ούτε και νίκης ή ήττας. Σκεφτείτε ότι είστε μαζί μια ομάδα και βρείτε μαζί τρόπους να είστε όλοι καλά.

Οι γονείς είμαστε άνθρωποι και όχι ρομπότ

Δεν μπορούμε πάντα να κάνουμε το σωστό, δεν μπορούμε πάντα να είμαστε ίδιοι και σταθεροί. Και αυτό δεν πειράζει… Ούτε και το παιδί είναι πάντα ίδιο… Για παράδειγμα, η μικρή Ζωή θέλει να παίζει το αγαπημένο της μουσικό όργανο… Όταν η μαμά της είναι ξεκούραστη η συμπεριφορά της Ζωής είναι επιθυμητή. Όταν είναι κουρασμένη η συμπεριφορά της Ζωής είναι ανεπιθύμητη. Είναι φυσιολογικό. Χρειάζεται το παιδί να ξέρει πώς νιώθουμε. Δεν πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας ρομπότ-γονείς. Αυτό είναι εξοντωτικό και τρομερά ψυχοφθόρο.

Παίξτε με τα παιδιά σας!

-Το παιχνίδι μας φέρνει κοντά.

-Δημιουργούμε σχέσεις εμπιστοσύνης

– Γινόμαστε και εμείς παιδιά

-Βοηθάμε τα παιδιά να εκφραστούν

– Το παιχνίδι είναι θεραπευτικό γιατί κατά τη διάρκεια του δεν έχουμε αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα!