Το να έχει ένας άνθρωπος καρκίνο δεν είναι ποτέ μία εύκολη υπόθεση; είναι μία κατάσταση ζωής με άγχος, κούραση και αγωνία. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο άνθρωπος μπορεί να έχει και παιδιά.
Μαρία Σκαμπαρδώνη
Τα μικρά παιδιά δεν αντιλαμβάνονται τον καρκίνο και άλλες ψυχοφθόρες καταστάσεις, όπως ένας ενήλικας άνθρωπος. Για αυτό και δεν αισθάνονται τον ίδιο φόβο με τους γονείς, διότι δεν τον κατανοούν όπως είναι πραγματικά.
Ας δούμε ποιες ενέργειες μπορεί να πράξει ένας γονιός με καρκίνο, ώστε να ενημερώσει και να προστατεύσει τα παιδιά του:
- Ειδοποιεί τους δασκάλους ή τον παιδικό σταθμό του παιδιού του ώστε να είναι και
οι ίδιοι ενήμεροι για την κατάσταση.
- Αναζητά βοήθεια από ειδικό ψυχολόγο, γιατρό, νοσοκόμα ή κοινωνικούς λειτουργούς. Υπάρχουν επίσης και εξειδικευμένες ομάδες υποστήριξης. Δύσκολες καταστάσεις όπως αυτή, είναι καλύτερο να δέχονται τη στήριξη ενός ειδικού.
- Είναι ειλικρινής με τα παιδιά ως προς την κατάσταση που περνάει, όπως και για τη θεραπεία την οποία ακολουθεί.
- Ενώ ενημερώνει τα παιδιά, δε σταματάει εκτός από την αλήθεια να δημιουργεί και αισθήματα ελπίδας. Τα παιδιά εύκολα σκέφτονται το χειρότερο με το μυαλό τους και μπορεί να αρχίσουν και τα ίδια να εμφανίζουν μελαγχολία.
- Συνεχίζει να είναι γονιός και συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο σε αυτά, ακριβώς όπως θα έπραττε και υγιής.
- Βοηθάει τα παιδιά να διατηρήσουν την καθημερινότητά τους όσο πιο φυσιολογική γίνεται.
- Καθησυχάζει τα παιδιά πως τίποτα από τις δικές τους ενέργειες ή λόγια δεν προκάλεσαν τον καρκίνο. Τα παιδιά εύκολα αποκτούν ενοχές και μπορούν να υποφέρουν επειδή να θεωρούν πως υποφέρετε εξαιτίας τους. Τα βεβαιώνει πως θα συνεχίσει να τα αγαπάει το ίδιο και πως θα είναι πάντα δίπλα τους σε οτιδήποτε χρειαστούν.
- Ενθαρρύνει τα παιδιά να κάνουν όσες ερωτήσεις θέλουν και να μοιραστούν τα συναισθήματα και τις αγωνίες τους.
- Δε δίνει υπερβολικές ευθύνες στα παιδιά. Τα παιδιά είναι λογικό μέχρι ενός βαθμού να βοηθούν, αλλά είναι παράλογο να χάνουν την παιδικότητά τους και να γίνονται ένας δεύτερος ενήλικας.
- Αποφεύγει να καταφεύγει σε λύσεις, όπως το να στέλνει τα παιδιά σε φίλους ή συγγενείς. Όταν διώχνεις το παιδί μακριά, αυξάνεις σε αυτά το αίσθημα της εγκατάλειψης.
Το να είσαι γονιός και να έχεις καρκίνο, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η υποστήριξη από ειδικούς κρίνεται απαραίτητη, ενώ η συνέχιση της ζωής με όσο πιο φυσιολογικό τρόπο γίνεται βοηθάει και τα παιδιά αλλά τον πάσχοντα γονιό, να παραμένουν ήρεμοι, χαρούμενοι και δημιουργικοί.
