Φως στον μηχανισμό δια του οποίου το χρόνιο στρες συντελεί στην εκδήλωση εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίοθ ρίχνει αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο The Lancet.

Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Αχμέντ Ταγουακόλ, μελέτησαν 293 ασθενείς επί σχεδόν τέσσερα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων οι 22 υπέστησαν έφραγμα, εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια και άλλα καρδιαγγειακά προβλήματα.

Ο απεικονιστικός έλεγχος του εγκεφάλου έδειξε ότι αυτοί με την μεγαλύτερη υπερδιέγερση της αμυγδαλής, ήταν εκείνοι με τον μεγαλύτερο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Οι ίδιοι άνθρωποι είχαν επίσης τη μεγαλύτερη δραστηριότητα του νωτιαίου μυελού και τη μεγαλύτερη φλεγμονή στις αρτηρίες τους.

Η αμυγδαλή είναι η περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται στη ρύθμιση των συναισθημάτων του θυμού, του φόβου και του άγχους.

«Τα ευρήματά μας φωτίζουν με μοναδικό τρόπο το πώς το στρες μπορεί να οδηγήσει σε καρδιοπάθειες. Αυτό σημαίνει ότι η μείωση του στρες μπορεί να επιφέρει οφέλη πέρα από τη βελτίωση της ψυχολογίας. Τελικά, το χρόνιο στρες θα πρέπει να θεωρηθεί σημαντικός παράγων καρδιαγγειακού κινδύνου», σχολιάζει ο Δρ Ταγουακόλ.

Θα χρειασθούν πάντως μεγαλύτερες μελέτες για να επιβεβαιώσουν τον συγκεκριμένο βιολογικό μηχανισμό που συνδέει το στρες με τις καρδιοπάθειες. Οι ερευνητές δεν αποκλείουν να υπάρχουν και άλλοι βιολογικοί μηχανισμοί που συνδέουν το στρες με τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά επεισόδια. Το κάπνισμα, η υπέρταση και ο διαβήτης είναι άλλοι γνωστοί βασικοί παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου.