Καναδοί ερευνητές δίνουν περίπου 40% μεγαλύτερη πιθανότητα για σοβαρή επιπλοκή κύησης, σε σύγκριση με τις γυναίκες που γέννησαν χωρίς τέτοια θεραπεία, ωστόσο υπογραμμίζουν ότι η θεραπεία υπογονιμότητας είναι μια πολύ ασφαλής και αποτελεσματική μέθοδος
Οι γυναίκες που έχουν κάνει θεραπεία υπογονιμότητας, ιδιαίτερα εξωσωματική γονιμοποίηση, είναι πιθανότερο να εμφανίσουν σοβαρές επιπλοκές κατά την εγκυμοσύνη τους, σύμφωνα με μια νέα καναδική επιστημονική έρευνα. Οι επιπλοκές περιλαμβάνουν σοβαρή επιλόχεια αιμορραγία, σήψη και εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας.
«Βρήκαμε ότι οι γυναίκες που έκαναν θεραπεία υπογονιμότητας, ιδίως εξωσωματική γονιμοποίηση, είχαν περίπου 40% μεγαλύτερη πιθανότητα για σοβαρή επιπλοκή κύησης, σε σύγκριση με τις γυναίκες που γέννησαν χωρίς τέτοια θεραπεία», δήλωσε η Νταγιάν.
Πρόσθεσε όμως ότι «είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως ο απόλυτος αριθμός γυναικών που εμφανίζουν τέτοιες επιπλοκές, παραμένει αρκετά μικρός, πράγμα που σημαίνει ότι για τις περισσότερες γυναίκες που δεν μπορούν να συλλάβουν με φυσιολογικό τρόπο, η θεραπεία υπογονιμότητας είναι μια πολύ ασφαλής και αποτελεσματική μέθοδος για να μείνουν έγκυες και να αποκτήσουν παιδί».
Η μελέτη βρήκε ότι το ποσοστό σοβαρών μητρικών επιπλοκών κατά την κύηση ήταν 30,8 για κάθε 1.000 τοκετούς μετά από θεραπεία υπογονιμότητας, ενώ για τους φυσιολογικούς τοκετούς ήταν 22,2 ανά 1.000. Ο κίνδυνος ήταν αυξημένος στις περιπτώσεις εξωσωματικής γονιμοποίησης, αλλά όχι άλλων μορφών θεραπείας υπογονιμότητας.
Η έρευνα επιβεβαίωσε ευρήματα προηγούμενων μελετών ότι η μεγάλη ηλικία της εγκύου (άνω των 40 ετών), καθώς και η κυοφορία διδύμων ή τριδύμων, αυξάνουν τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών.
Η θεραπεία υπογονιμότητας συνήθως γίνεται σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, ενώ αυξάνει επίσης την πιθανότητα η γυναίκα να κυοφορήσει περισσότερα από ένα έμβρυα. Τα τελευταία χρόνια οι κλινικές γονιμότητας επιλέγουν συνήθως να εμφυτεύουν ένα μόνο γονιμοποιημένο έμβρυο στη μήτρα, ώστε να αποφευχθούν οι κίνδυνοι της πολλαπλής εγκυμοσύνης.
Οι σοβαρές επιπλοκές συνήθως είναι ξαφνικές και δύσκολο να προβλεφθούν, γι’ αυτό είναι σημαντικό να εντοπίζονται εκ των προτέρων οι έγκυες που μπορεί να κινδυνεύουν περισσότερο.
