Αυστραλία: η Χώρα του Νότου (από το λατινικό Australis=Νότο).

Αργεντινή: Ασημένια Χώρα.

Αϊτή: Το βουνό.

Αλγερία: Τα Νησιά.

Βιετνάμ: Κράτος του Νότου.

Βουλγαρία: Χώρα των Βαρβάρων.

Γουιάνα: Χώρα του Νερού.

Γουατεμάλα: πλούσια σε ξυλεία.

Γουινέα: Χώρα των μαύρων.

Γροιλανδία: πράσινη χώρα.

Ισλανδία: Χώρα των πάγων.

Κορέα: Χώρα της πρωινής ηρεμίας.

Μακάο: Όμορφος τόπος.

Μάλτα: λιμάνι.

Μπουργκίνα Φάσο: Χώρα των Εντίμων.

Ονδούρα: Χώρα των Φυτών.

Ουρουγουάη: Ποτάμι των ζωγραφιστών πουλιών.

Παραγουάη: Ποτάμι των παπαγάλων.

Μπανγκόκ: Το κανονικό όνομά της είναι «Krung Theb», συντομογραφία της επίσημης ονομασία της, που έχει 168 γράμματα.

Σαχάρα σημαίνει Έρημος.
Σεούλ στα κορεάτικα σημαίνει πρωτεύουσα.
Τελ Αβίβ σημαίνει Λόφος της Άνοιξης.
Τζαμάικα σημαίνει Νησί των πηγών.
Το Γιουκατάν σημαίνει «Δεν καταλαβαίνω» – ήταν η απάντηση των ντόπιων στους ξένους που ρωτούσαν: «Πως ονομάζεται η χώρα σας».
Το Χονγκ Κόνγκ σημαίνει Ευωδιαστός Πορθμός.
Φερόε Νήσοι σημαίνει Νήσοι των προβάτων.

Η λέξη Έλληνες, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία προέρχεται από τον Έλλην, ο οποίος ήταν γιος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, απέκτησε τρεις γιους, τον Αίολο, τον Δώρο και τον Ξάνθο
Η ετυμολογία της λέξεως Έλλην προκαλεί μέχρι σήμερα συζητήσεις. Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι προέρχεται από τους Σελλούς (φωτίζω), το ελληνικό φύλο της Ηπείρου που ήταν οι ιερείς της Δωδώνης και μέρος των οποίων μετανάστευσε στη Φθία. Άλλες απόψεις σχετίζουν το όνομα Έλλην με το θέμα ελλ- που σημαίνει ορεινός ή με τη λέξη ἔλλοψ που σημαίνει άφωνος, άφθογγος.