Αρχικά, οι Χριστιανοί δεν γιόρταζαν τη γέννηση του Ιησού.
Από τις υπάρχουσες πηγές φαίνεται ότι η γέννησή του, μάλλον έγινε στη διάρκεια του φθινοπώρου και όχι τον χειμώνα. Γύρω στον δεύτερο αιώνα έγινε προσπάθεια να οριστεί η πιθανή ημερομηνία γέννησης.
Ο Άγιος Βονιφάτιος αντικατέστησε την παγανιστική λατρεία της βελανιδιάς με το έλατο, το οποίο έγινε και το δέντρο των Χριστουγέννων.
Για τον στολισμό των δέντρων χρειάστηκε, όμως, να περάσουν σχεδόν πέντε αιώνες.
Το πρώτο στολισμένο δέντρο εμφανίστηκε το 1539 και στα κλαδιά του είχε είδη ρουχισμού και άλλα χρήσιμα είδη για τους φτωχούς.
Σύμφωνα με αναφορές, ο πρώτος που στόλισε δέντρο ήταν ο Μαρτίνος Λούθηρος.
Αργότερα, ο στολισμός του Χριστουγεννιάτικου δέντρου επεκτάθηκε από τη Γερμανία στην Πολωνία και στη Βρετανία.
Το 1816 καταγράφηκε το πρώτο στόλισμα δέντρου στη Βιέννη.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1833, μέσω του Όθωνα και των Βαυαρών, στολίστηκε δέντρο και στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Ναύπλιο.
Οι κάτοικοι σχημάτιζαν τεράστιες ουρές για να θαυμάσουν το νέο έθιμο.
Το παράδειγμα του Όθωνα ακολούθησαν οι αυλικοί του και σταδιακά τους μιμήθηκαν οι μεγαλοαστοί και ο υπόλοιπος κόσμος.
Έτσι, μπήκε σε όλα τα σαλόνια, φτωχά ή πλούσια.
Άλλωστε, από έλατα στην Ελλάδα άλλο τίποτα.
Κάτι που, κατά την άποψη των χριστιανών, έδινε την ιδέα της αναγέννησης του κόσμου μέσω του χριστιανισμού, που ήθελε να προσδώσει νέα διάσταση στα πράγματα, ξεπερνώντας τις αρχαίες θρησκείες.
