Στα λατινικά η λέξη Φεβρουάριος προέρχεται από το ρήμα «εξαγνίζω» (februum) λόγω των θρησκευτικών εορτών εξαγνισμού και καθαρμού (Februa ή Februa Αγίου Τρύφωνα την 1η του μήνα του έδωσε και το όνομα «Αϊ-Τρύφωνας») που τελούνταν στη Ρώμη στη διάρκεια του μήνα.
Η Ιστορία
Ο Φεβρουάριος λάτρευε να πίνει. Όταν λοιπόν έβαλε το δικό του κρασί, άνοιξε μια τρύπα στο πιθάρι για να μπορεί να πάρει το μερίδιό του χωρίς να το καταλάβουν οι άλλοι. Από εκείνη την τρύπα έπινε λίγο λίγο κάθε μέρα κρυφά από τα αδέλφια του. Δεν μπορούσε όμως να ελέγξει τον εαυτό του, κι έτσι ήπιε όλο το κρασί, και το κρασί των άλλων.
Ο Ιανουάριος και ο Μάρτιος θύμωσαν και για να τον τιμωρήσουν του πήραν από μία μέρα. Έτσι, αυτός έμεινε κουτσός με 28, ενώ οι άλλοι δύο μήνες έχουν από 31 ημέρες…
Γιορτές το μήνα Φεβρουάριο
-Του Αγίου Τρύφωνα 1 Φεβρουαρίου. Ο άγιος Τρύφωνας θεωρείται φύλακας των αμπελιών.
-Της Υπαπαντής 2 Φεβρουαρίου. Γιορτάζεται σε ανάμνηση της συναντήσεως του Συμεών με το παιδίον Ιησού (Λουκ., 2.25).
Τότε γίνονται καιρικες προβλέψεις. «Ό,τι καιρό κάνει της Υπαπαντής, θα βαστάξει σαράντα ημέρες». Αν είναι καλός ο καιρός στις 2 Φεβρουαρίου, ο βαρύς χειμώνας θα διαρκέσει πολύ ακόμα. Από τις 2 Φλεβάρη σταματούν οι γιορτές και μαζί η αργία και η σχόλη.
-Του Αγίου Συμεών 3 Φεβρουαρίου. Ο Άγιος τιμάται από τις εγκύους, που έλεγαν παρετυμολογώντας: «για να μη γεννηθεί το παιδί σημειωμένο».
-Του Αγίου Χαραλάμπους 10 Φεβρουαρίου.
Αρχαίες γιορτές ήταν τα Ανθεστήρια, Χόες.
Στην Αττική γιόρταζαν τα πρώτα άνθη της αμυγδαλιάς με διαγωνισμούς οινοποσίας. Άνοιγαν τους πίθους με το κρασί (πιθοίγια) και γέμιζαν τις κρασοκανάτες (χόες). Νικητής ήταν όποιος άδειαζε πρώτος τον χουν που χώραγε περισσότερο από δύο λίτρα.
Γεωργικές εργασίες το μήνα Φεβρουάριο
Φυτεύουν πατάτες.
Προετοιμάζουν τα χωράφια για να σπείρουν ανοιξιάτικα σιτηρά και ενισχύουν τα φθινοπωρινά λιπαίνοντάς τα.
Κλαδεύουν αμπέλια και δέντρα.
Καθαρίζουν τα μαντριά.
Συντηρούν την κοπριά σε λάκκους.
Σβαρνίζουν τα χωράφια.
