Όταν σε κράτησα στην αγκαλιά μου, μόνο τότε αισθάνθηκα πως έγινα άνδρας. Μόνο τότε ένοιωσα το βάρος της ευθύνης να λυγίζει τις ακόμα ευαίσθητες πλάτες μου. Μου χαμογέλασες και ήταν σα να μου χάρισαν τον κόσμο όλο.
Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ
Ήσουν μία μικρή, μία λιλιπούτια ύπαρξη που καλούμουν να προστατεύσω από κακοτοπιές, να της μάθω να ξεχωρίζει το καλό από το κακό. Να της δείξω πως δύναμη είναι να εκφράζεις αυτό που είσαι και να μην χρησιμοποιείς βία στους αδύναμους.
Όταν σε κράτησα στα χέρια μου, αισθάνθηκα μία δύναμη να αλλάζει όλο μου το είναι.
Ήταν εκείνο το ‘’δέσιμο’’, εκείνη η σιωπηρή ομιλία ανάμεσα σε πατέρα σε γιο..
