Του Γιώργου Θεοχάρη
12 Ιουλίου 1994 και ώρα 11:00 το πρωϊ. Ο ταπεινός γέροντας Παϊσιος παραδίδει το πνεύμα του εις χείρας Θεού ζώντος…20 ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται χωρίς τη Θεία μορφή του, τους απλούς και θεόπνευστους λόγους του, τις παρηγορητικές συμβουλές του .

Ένας γέροντας που μίλησε στις καρδιές των ανθρώπων που τον συνάντησαν και συνεχίζει να εμπνέει όλους όσους διαβάζουν μέχρι σήμερα τους λόγους του από τα δεκάδες συγγράμματα που έχουν γραφεί για την οσιακή μορφή του.

Ένα πνευματικό ανάστημα που σημάδεψε τον 20ο αιώνα.Διορατικός, ασκητικός, ταπεινός. Το τρίπτυχο των αρετών του.

Στο λιτό κελλί του, μέσα στο δάσος της Παναγούδας στο Αγιο Ορος, έχουν καταφύγει χιλιάδες κόσμου από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Επιστήμονες έσπευαν να τον δουν για να εξηγήσουν το ανεξήγητο! Διότι ο Θεός είναι αδύνατο να εξηγηθεί με τη λογική και τα μαθηματικά της επιστημονικής γνώσης.Η βαθύτητα των διδαχών του δεν ερμηνεύονται ούτε κι από γνωστούς κορυφαίους πανεπιστημιακούς που έφευγαν αναπαυμένοι και έκπληκτοι από τον φωτισμένο γέροντα.