από την Έλενα Κρητικού
Ξεκινώντας την εξερεύνηση του “γέλιου” από την Ευρώπη και την Λατινική Αμερική πριν από δύο χρόνια, ο φοιτητής της ΑΣΟΕΕ, Σταμάτης Μάρκογλου, συνεχίζει τώρα το ταξίδι προς την “Μαύρη Ήπειρο”, με σκοπό να γνωρίσει μία…
σειρά από χώρες της Αφρικής, μέσα από τα μάτια των κατοίκων της. Σενεγάλη, Μαυριτανία, Μαρόκο, Σιέρα Λεόνε, Λιβερία, Ακτή Ελεφαντοστού, Ουγκάντα, Τανζανία, Κένυα είναι μερικοί από τους προορισμούς που έχει βάλει στόχο να φτάσει.

Μετά από μία σειρά ταξιδιών στο Κάιρο, την Καζαμπλάνκα, την Κούβα, σειρά έχει τώρα το πιο μεγαλεπήβολο του οδοιπορικό το οποίο έβαλε σε εφαρμογή την 1η Απρίλη. Σύμφωνα με όσα γράφει στην ιστοσελίδα του project που έχει δημιουργήσει, στόχος είναι να υπενθυμίσει στους ανθρώπους να χαμογελούν περισσότερο, σε μία προσπάθεια να τροποποιήσει παράλληλα, την εικόνα που έχει ο δυτικός κόσμος για την Αφρική.

Η πρόκληση μεγάλη. 13.500 χιλιόμετρα μέσα σε 150 ημέρες, και περιπλάνηση σε 17 χώρες. Αν δεν καταγράψει όλες τις αυθόρμητες αντιδράσεις και απαντήσεις του κόσμου στην ερώτηση: “Τι σε έκανε να χαμογελάσεις σήμερα;”, δύσκολα θα επιστρέψει στα πάτρια, κρίνοντας από το πάθος με το οποίο γράφει για το Question Mark Project.

Με μία εντελώς πρωτοποριακή ιδέα και ένα σακίδιο στον ώμο, ο νεαρός φοιτητής, που ταξιδεύει ανελλιπώς την τελευταία διετία”, θέλει να δείξει μέσα από αυτό το ταξίδι πως το χαμόγελο είναι τρόπος ζωής. Εκείνο που προτείνει μέσα από την σελίδα του, είναι ο κάθε άνθρωπος να επιδιώκει και από ένα γνήσιο χαμόγελο στο πρόσωπό του κάθε μέρα και να αρχίσει να το ζει. Ανεξάρτητα από το αν οι απαντήσεις που θα συγκεντρώσει, είναι θετικές ή αρνητικές, θα τις αναρτήσει στο blog του Question Mark Project καθώς, όπως λέει, θέλει να μεταφέρει τις σκέψεις των ντόπιων ακριβώς όπως θα του τις εκφράσουν.

Αναφορικά με τα προβλήματα που πρόκειται να συναντήσει στην πορεία, το πιο βασικό για εκείνον, έχει λυθεί. Η δημιουργία μίας crowdfunded καμπάνιας στο trevolta, του “έλυσε τα χέρια” όσον αφορά την εξεύρεση πόρων για βασικά προβλήματα, όπως είναι ο εξοπλισμός, τα έξοδα για την visa, και τα πολύ βασικά έξοδα μεταφοράς. Η διάθεση να καταγράψει στιγμές με άγνωστα πρόσωπα που θα μοιράζουν και από ένα αληθινό χαμόγελο φαίνεται πως υπερτερεί όλων των αντίξοων συνθηκών που πρόκειται να συναντήσει στην πορεία για την δική του “Ιθάκη”.

Αλήθεια, ένα αβίαστο χαμόγελο ίσως, είναι η πιο αυθόρμητη αντίδραση που συναντάμε πλέον, γύρω μας. Σε μία ήπειρο, όπως η Αφρική, το χαμόγελο θα έπρεπε να είναι πολυτέλεια. Φαίνεται όμως, πως έχει καθιερωθεί, έχει γίνει ανάγκη για επιβίωση σε μία σκληρή πραγματικότητα. Εμείς ξεχνάμε όλο και περισσότερο να χαμογελάμε. Παρόλο που το “δικό μας χαμόγελο” είναι πιο εύκολο να προκύψει.

Το παιδί της ΑΣΟΕΕ το περιγράφει πολύ όμορφα στο blog του. Όταν σκέφτεται τι τον έκανε να χαμογελάσει, γελάει. Στην επιστροφή από το ταξίδι στην Αφρική θα έχει καταγράψει στον φακό του και σε μικρά βίντεο, πολλά τέτοια χαμόγελα αληθινά, που διαπερνούν την ψυχή και ορίζουν τις αληθινές αξίες της ζωής. Δεν θα ήταν πολύ όμορφο να μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε και εδώ στην Ελλάδα αυτά τα χαμόγελα; Μέσα από τα μικρά, ασήμαντα πράγματα που μας κάνουν να χαμογελάμε. “Όχι γιατί είμαστε πάντα χαρούμενοι, αλλά γιατί θέλουμε να είμαστε χαμογελαστοί”.

pathfinder.gr tro-ma-ktiko