Ένα γενικόλογο κείμενο ονόματι, “Αναπτυξιακό Σχέδιο”, έχει αποστείλει η ελληνική κυβέρνηση στους Θεσμούς. Ο οδικός χάρτης ανασυγκρότησης της μεταμνημονιακής περιόδου δεν είναι τίποτα περισσότερο από καταγραφή ιδεών για δημοσιονομική σταθερότητα, βελτίωση κοινωνικών θεμάτων και νομοθετικές πρωτοβουλίες αντιμετώπισης ζητημάτων που επηρεάζουν την αναπτυξιακή δραστηριότητα. Το πολυσέλιδο πλάνο, που δεν μπαίνει σε μεγάλη ανάλυση των βασικών αυτών αξόνων, κινείται στα χνάρια της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας και θα αποτελέσει, μαζί με τις όποιες δημοσιονομικές δεσμεύσεις, τα κύρια συστατικά του μηχανισμού εποπτείας μετά τη λήξη του προγράμματος τον Αύγουστο 2018.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ολιστικό πρόγραμμα αναμένεται να παρουσιαστεί στο άτυπο Eurogroup της Σόφιας στις 27 Απριλίου από τον υπουργό Οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο, ενώ στο μεταξύ θα υπάρξει συνεχής ανταλλαγή σχολίων και παρατηρήσεων μεταξύ Θεσμών – Ελλάδας. Στόχος του Μεγάρου Μαξίμου είναι μέχρι το Ιούλιο να έχει υπάρξει σαφής πρόοδος, τόσο στο τελικό κείμενο του μεταμνημονιακού προγράμματος ( που θα περικλείει και το αναπτυξιακό), όσο και στην ελάφρυνση του χρέους, σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα.
Ανάπτυξη με ουρές;
Εκτός από τα “ευχολόγια” -για επενδύσεις, την αύξηση του κατώτατου μισθού, τα capital controls – πληροφορίες θέλουν την ελληνική πλευρά να έχει παρουσιάσει και ένα παράρτημα με τις “ουρές” της τέταρτης αξιολόγησης. Σύμφωνα με πληροφορίες, έχει σταλεί ένας πίνακας με καταγραφή των δεσμεύσεων, που ναι μεν έχουν ψηφιστεί, έχουν ξεκινήσει, αλλά η ολοκλήρωσή τους μετατίθεται για μετά το 2018. Για παράδειγμα, το χρηματιστήριο ενέργειας θα υλοποιηθεί το 2019, αν και το χρονοδιάγραμμα της τέταρτης αξιολόγησης είχε προθεσμία την άνοιξη του 2018. Στο παράρτημα, γίνεται αναφορά σε ιδιωτικοποιήσεις, στα φορολογικά και εργασιακά, η ολοκλήρωση των οποίων μετατίθενται για μετά το 2020. Μεριμνά, σύμφωνα με πληροφορίες, να ολοκληρωθούν σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα σημαντικές μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη ξεκινήσει (π.χ. κτηματολόγιο, πλαίσιο απλοποίησης της αδειοδότησης των επιχειρήσεων), εξειδικεύει το περιεχόμενο προγραμματικών δεσμεύσεων της κυβέρνησης στο πεδίο της ανάπτυξης (π.χ. κεντρική θέση της εργασίας, πλουραλισμός στην παραγωγή με πολύπλευρη στήριξη των ΜμΕ, δημιουργία αλυσίδων αξίας με συνέργειες).
Σύμφωνα με πληροφορίες, το περιεχόμενο του κειμένου έχει, επίσης, δύο σημαντικούς στόχους: 1) Nα αποτελέσει μια σαφή πυξίδα προς τις αγορές και τους επενδυτές για το τι μπορούν να αναμένουν από την κυβέρνηση την επόμενη περίοδο στο πεδίο της ανάπτυξης, ώστε οι όροι της «συνεργασίας» μαζί τους να είναι όσο το δυνατόν πιο διαφανείς, 2) Nα ξεκαθαρίσει τις προθέσεις/δεσμεύσεις, της κυβέρνησης προς τους πολίτες της χώρας για τα χαρακτηριστικά της ανάπτυξης και της μετα-μνημονιακής περιόδου. Πηγή από την ελληνική πλευρά, που συμμετέχει στις συνομιλίες με τους Θεσμούς, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι στο μεταμνημονιακό πρόγραμμα θα υπάρχουν προφανώς οι λεγόμενες δεσμεύσεις του 3,5% για το πλεόνασμα, ωστόσο, τονίζει ότι ακόμα δεν έχει οριστεί ούτε η διάρκεια της εποπτείας, ούτε οι λεπτομέρειες αυτών (έξοδος στις αγορές κλπ).
