Φιλαυτία εἶναι καὶ ἡ ἐπιθυμία νὰ φάη ἢ νὰ ξεκουρασθῆ κανεὶς παραπάνω ἀπὸ ὅσο τοῦ εἶναι ἀπαραίτητο. Κανονικὰ πρέπει νὰ δίνουμε στὸ σῶμα μόνον αὐτὸ ποὺ ἔχει ἀνάγκη. Ἄλλο ἐπιθυμία καὶ ἄλλο ἀνάγκη. Ἄλλο εἶναι νὰ θέλω νὰ εὐχαριστήσω τὸ σῶμα καὶ ἄλλο νὰ δώσω στὸ σῶμα αὐτὸ ποὺ ἔχει ἀνάγκη. Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι ἔχω μπροστά μου δύο φαγητὰ ἴδια σὲ βιταμίνες, ἀλλὰ τὸ ἕνα εἶναι πιὸ νόστιμο ἀπὸ τὸ ἄλλο. Ἂν προτιμήσω τὸ νοστιμότερο, αὐτὸ ἔχει φιλαυτία. Ἂν ὅμως ἔχω ἀνορεξία, ἐπειδὴ εἶμαι φιλάσθενος, καὶ προτιμήσω τὸ νοστιμότερο, γιὰ νὰ μπορέσω νὰ τὸ φάω, αὐτὸ ἔχει διάκριση.
