Ως «πολύ ουσιαστική, σε θερμό κλίμα» χαρακτήρισε τη συζήτηση που είχε με το Ρώσο ομόλογό του, σήμερα, στην Αγία Πετρούπολη, στο περιθώριο του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ, ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος.
Ο κ. Κατρούγκαλος σε δήλωσή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων μετά τη συνάντηση τόνισε τους ιστορικούς δεσμούς των δύο χωρών και τις «παραδοσιακά, ιστορικά, πολύ καλές σχέσεις που βασίζονται σε κοινά στοιχεία ιστορίας και πολιτισμού». Προέταξε ότι επιδίωξη της Ελλάδας είναι να παίξει ένα «ρόλο γέφυρας» ανάμεσα στην ΕΕ και τη Ρωσία, επισημαίνοντας ότι «οποιοδήποτε σύστημα περιφερειακής ασφάλειας στην Ευρώπη δεν εντάσσει σε αυτό τη Ρωσία, δεν μπορεί να έχει προοπτικές επιτυχίας και σταθερότητας». Αναφερόμενος ειδικότερα στη συνάντηση με τον κ. Λαβρώφ είπε -σύμφωνα με ανακοίνωση του ΥΠΕΞ- ότι συζητήθηκαν διμερή και περιφερειακά θέματα, η κατάσταση στην περιοχή μας και οι δυνατότητες συνεργασίας στο πολιτικό, αλλά και στο οικονομικό επίπεδο. «Συζητήσαμε», είπε, «την ανάγκη να βελτιωθούν ακόμα περισσότερο εκείνες οι πρωτοβουλίες που φέρνουν τους δυο λαούς μας εγγύτερα, πρωτοβουλίες σχετικές με τον πολιτισμό και την ιστορία. Είχαμε, επίσης, συζητήσεις και σε πιο τεχνικό επίπεδο. Συζητήσαμε πώς θα μπορούσαμε στο πλαίσιο του Κοινού Σχεδίου Δράσης που έχουμε με τη Ρωσική Ομοσπονδία, να γίνουμε ακόμα πιο συγκεκριμένοι στη συνεργασία μας».
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την πρωτοποριακή στάση της Ελλάδας το 2017 απέναντι σε αυτό το μνημόνιο συνεργασίας έναντι της ΕΕ, ο κ. Κατρούγκαλος διευκρίνισε: «Η χώρα μας παραδοσιακά ακολουθεί μία πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και στο πολιτικό και στο οικονομικό πεδίο. Έχετε δίκιο να λέτε ότι είμαστε πρωτοπόροι στο πεδίο αυτό, όπως ήμασταν πρωτοπόροι για παράδειγμα στην υπογραφή του πρώτου πρωτοκόλλου συνεργασίας μίας δυτικής χώρας με την Κίνα, ως προς τον κοινό καθορισμό στόχων, στο πλαίσιο του “Δρόμου του Μεταξιού”, One Belt – One Road. Και το χαρακτηριστικό είναι ότι, και στις δύο αυτές περιπτώσεις, ακολούθησαν άλλες χώρες. Φάνηκε ότι η πρωτοβουλία μας αυτή όχι μόνο δεν είναι αντίθετη με τα γενικότερα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά συμβάλλει στο ρόλο αυτό της γέφυρας, του να είμαστε, δηλαδή, ένας θετικός παράγοντας που θα φέρει το κοινό μας πολιτικό σπίτι, που είναι η Ευρώπη, εγγύτερα σε άλλους μεγάλους πολιτικούς και οικονομικούς παίκτες».
