Οι περισσότεροι άνθρωποιι δεν θυμούνται τίποτα από την πρώτη περίοδο της ζωής τους. Οι πιο παλιές μας αναμνήσεις φτάνουν μέχρι τα 3 μας χρόνια. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Δεύτερον, για να αποθηκευτεί στη μνήμη μας ένα συμβάν πρέπει να ενταχθεί σ’ ένα πλαίσιο και να αποκτήσει κάποια σημασία.
Ωστόσο, κατά τους πρώτους μήνες της ζωής μας οι ενδεχόμενες αναμνήσεις βιώνονται με τρόπο παρόμοιο με τα όνειρα, σαν σύνολα αισθητηριακών αισθημάτων και όχι σαν αλληλουχία συμβάντων. Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι οι αρχαιότερες αναμνήσεις ενός ατόμου φτάνουν περίπου στα τρία του χρόνια, όταν χάρη στη γλώσσα τα συμβάντα και τα βιώματά του αποκτούν συγκεκριμένη μορφή.
Καθώς όμως το παιδί μεγαλώνει, μαθαίνει να αντιλαμβάνεται το χρόνο και να διακρίνει τα πρόσφατα από τα πιο παλιά συμβάντα, κι έτσι αναπτύσσει την αυτοβιογραφική του μνήμη.
πηγή: briefingnews.gr
