Ένα σχολείο από το… μέλλον, που είναι πρωτοπόρο τόσο στην εκπαιδευτική διαδικασία, όσο και στη σύνδεση της γνώσης με την αγορά, λειτουργεί τα τελευταία χρόνια όχι σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο, αλλά σε ένα μικρό χωριό της Βουλγαρίας, την Πλούστινα, εκπαιδεύοντας 160 μαθητές και μαθήτριες, οι οποίοι απολαμβάνουν την εκπαιδευτική διαδικασία και, τις περισσότερες φορές, όχι μόνο δεν κάνουν…κοπάνα, αλλά ζητούν από τους καθηγητές να εντάξουν περισσότερες ώρες στο ημερήσιο πρόγραμμα.

Όσο και αν αυτό φαντάζει σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας, το δημοτικό σχολείο “Δρ. Πέτερ Μπερον” στο χωριό Πλούστινα, κατάφερε μέσα από την ενίσχυση του υλικοτεχνικού εξοπλισμού, την αγορά και τη διάθεση υπολογιστών τελευταίας τεχνολογίας και άλλων μηχανημάτων που βελτιώνουν τις δεξιότητες των παιδιών, να γίνει σημείο αναφοράς για τους μαθητές και τις μαθήτριες που διψούν για μάθηση. Μάλιστα, στόχος της διεύθυνσης του σχολείου είναι τα παιδιά να… πετάξουν τα σακίδιά τους και να κουβαλούν μόνο ένα USB stick, στο οποίο θα αποθηκεύεται η διδακτέα ύλη και οι εργασίες τους.
Παιδιά που μεγαλώνουν μακριά από τους γονείς τους, βρίσκοντας “αγκαλιά” στο σχολείο

Τα περισσότερα παιδιά στο δημοτικό σχολείο “Δρ. Πέτερ Μπερόν” μεγαλώνουν μακριά από τους γονείς τους, οι οποίοι, όπως μεταδίδει η δημόσια ραδιοφωνία της Βουλγαρίας, είναι οικονομικοί μετανάστες σε χώρες της Ευρώπης. Την ανατροφή των παιδιών αναλαμβάνουν παππούδες και γιαγιάδες, αλλά και το σχολείο που δίνει στα παιδιά, πέρα από τα προβλεπόμενα και μια μεγάλη “αγκαλιά” συντροφικότητας, αγάπης και κατανόησης. “Συχνά βρισκόμαστε σε ρόλο αναπληρωματικών γονέων” δήλωσε η αναπληρώτρια διευθύντρια Νουρσέν Ισούφοβα, προσθέτοντας πως “οι μαθητές μοιράζονται πολλά με τους δασκάλους τους, αναζητούν βοήθεια και αυτό προσπαθούμε να κάνουμε με κάθε τρόπο, να τους δώσουμε ό,τι τους λείπει”.

Πνοή στην περιοχή
Τα τελευταία 17 χρόνια, περισσότερα από 1000 σχολεία έκλεισαν σε όλη τη Βουλγαρία και τα δημοτικά σχολεία στις μικρές πόλεις συχνά αγωνίζονται να επιβιώσουν. Αρκετές φορές η έλλειψη υλικοτεχνικού εξοπλισμού δημιουργεί πρόσθετα εμπόδια στους εκπαιδευτικούς. Ένα άλλο “αγκάθι”, κυρίως σε απομακρυσμένα χωριά, είναι το γεγονός ότι παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο, διότι δεν “βλέπουν” μέλλον σε αυτή τη διαδικασία. Στο σχολείο “Δρ. Πέτερ Μπερόν” τα τελευταία δώδεκα χρόνια έχουν εισαχθεί οι νεότερες “εξελίξεις” στην τεχνολογία που βελτιώνει και ενισχύει την εκπαιδευτική διαδικασία. Όλες οι αίθουσες διδασκαλίας έχουν εξοπλιστεί με φορητούς υπολογιστές για κάθε δάσκαλο και για το σύνολο των παιδιών. Το σχολείο διαθέτει δύο αίθουσες υπολογιστών, ένα κλειστό γυμναστήριο με εξοπλισμό γυμναστικής και μια υπαίθρια παιδική χαρά.

Σχολείο “αγρόκτημα” προς όφελος των παιδιών
Το σχολείο διαθέτει περίπου 200 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης, τα οποία και νοικιάζει σε αγρότες και το ενοίκιο προορίζεται για να καλύψει τις ανάγκες του σχολείου στην κατασκευή ή και την αναβάθμιση υφιστάμενων υποδομών, στην αγορά εξοπλισμού, στη διοργάνωση εκδηλώσεων για τα παιδιά, στη συμμετοχή των παιδιών σε αθλητικές διοργανώσεις ή και την κάλυψη βασικών αναγκών διαβίωσης. Όπως εξηγεί η αναπληρώτρια διευθύντρια Νουρσέν Ισούφοβα, πέρα από την “επιχειρηματική” δραστηριότητα, το σχολείο λαμβάνει, επίσης, μέρος σε ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα, διεκδικώντας κονδύλια που θα βελτιώσουν περισσότερο τη ζωή των μαθητών.